Beide benen op de grond
zaterdag 9 december 2000Deze week, geachte toeschouwer, viel het oog van uw columnist op het commentaar van Foppe de Haan, trainer van SC Heerenveen, naar aanleiding van de wedstrijd Ajax-Heerenveen. Nee, ik wil het niet hebben over het gladde veld, daar is al meer dan genoeg over geschreven. Mijn aandacht ging uit naar de parallel die de trainer trok tussen Willem II en Heerenveen. Beide ploegen presteren dit seizoen ver onder de maat. Dhr de Haan verklaarde, net als collega Westerhof, dat de spelers moeite hadden om zich te motiveren voor de normale competitie, dit vanwege het feit dat ze, dan wel vorige seizoen, dan wel dit seizoen, geproefd hadden aan het hoogste niveau van internationaal voetbal: de alom vervloekte Champions League. Plotseling bekroop mij een angstig gevoel.
Want heeft u ook zo genoten 2 weken geleden tegen de ietwat arrogant ogende eerste klasser uit Apeldoorn? De helden in het rood wit hebben de heren in die wedstrijd maar mooi even weer met beide benen op de grond gezet. Onverwacht natuurlijk. Ik bedoel de koploper uit de eerste klasser tegen de koploper uit de 3e klasse, tja dat moest voor de heren toch appeltje eitje zijn? Maar nee hoor. Ondanks een vroege achterstand liepen de helden zonder bovenmatige inspanning uit naar een 3-1 voorsprong die in de 95ste minuut, uit medelijden, voor de heren nog iets dragelijker werd gemaakt door ze de 3-2 cadeau te doen. Een niet eens compleet team met een ijzersterke verdediging, een prima middenveld (met een verdienstelijke Rolf de Jong) en een uitblinkende voorhoede. Wat is er aan de hand met uw columnist? Zult u zich afvragen. Normaal is hij zo kritisch en scherp op de ontwikkelingen binnen de club. Wel, geachte toeschouwer, er is niets veranderd, want het is precies de 27e regel waar de schoen wringt.
Koploper? Nee hoor, de site van BAS (www.bhznet.nl/vvbas) biedt namelijk uitkomst. BAS vertoeft op een teleurstellende 5e plaats. De statistieken vermelden dat BAS vorige week tegen een 1-0 nederlaag opliep in en tegen Wekerom (SDS). Aangezien uw columnist bij bijna elke wedstrijd als fanatieke supporter langs de lijn te vinden is, moest hij helaas constateren dat het niveau bedroevend laag was. Alle dingen waar het voetbal op gebaseerd is, waren bij BAS die zaterdag niet aanwezig. Inzet, minimaal. Passing, dramatisch. Zuiverheid, dramatisch. Kortom, de meest dramatische wedstrijd van het seizoen. "Op zo'n moment sta je als trainer machteloos" Verklaarde trainer Harry Goos na afloop van de wedstrijd. En gelijk heeft hij. Als de spelers je zo in de steek laten, zou je bijna bij jezelf te rade gaan waarom je nog langer trainer van zo'n team bent. Spelers die als makke schapen over het veld liepen alsof de motivatie er aan alle kanten aan ontbrak. En dat is net de parallel die uw columnist zag met het commentaar van Foppe de Haan. Na een serie goede wedstrijden en een overwinning in de beker, zijn de heren van BAS het contact met de aarde kwijtgeraakt. Spelers lopen te schreeuwen en te schelden in het veld, ruziën op de training en dichten zichzelf meer kwaliteiten toe dan ze bezitten. Kunnen zich, naar het schijnt, niet meer motiveren voor een op een 7e plaats verblijvend SDS en beseffen niet dat het hele seizoen in een paar wedstrijden naar de sodemieter geholpen kan worden.
Vandaag, geachte toeschouwer, wacht Elspeet als tegenstander en kunnen de heren mijn ongelijk bewijzen. Kunnen ze laten zien dat ze ondanks ongrijpbare passeerbewegingen, ongenaakbaarheid in de duels, hemels voetbal en een inzet die niet van deze wereld is, toch weer met beide benen op deze wereld staan.
Uw columnist…