Supporters

Vandaag – geachte toeschouwer – wil uw columnist het over de supporters hebben. Supporters (ook wel de 5e colonne genoemd) zijn voor een sportclub onmisbaar. Vorige week zat uw columnist naar de wedstrijd Ajax - Dinamo Zagreb te kijken. Vrij ontspannen onderuit gezakt op de bank met een 1-0 voorsprong uit het uitduel verheugde ik mij net als alle Ajax-supporters in het stadion, die een gratis kaartje hadden bemachtigd, op een mooie wedstrijd.

Helaas was het na een half uur al 0-1 voor Zagreb. Echter de supporters zagen het nog steeds zitten en hieven het lied van de herders en de jubelende engelen nog maar eens aan. Maar in de verlenging stond het scorebord in no time op 0-3 voor Zagreb.

In alle naïviteit rekende uw columnist erop dat het gezang nu alleen maar heviger zou worden om de club door deze moeilijke periode heen te schreeuwen. Maar alles wat er te zien was, waren een stel mannelijke blote bovenlijven die met een wilde dans het feestje van Zagreb aan het vieren waren. Geen supporters van Ajax meer te zien. Het hele stadion inclusief de harde kern van de F-side was weggelopen. Net nu Ajax de jubelende engelen zo nodig had, verlieten de zingende herders hun plaats en konden de godenzonen hun werk niet meer doen.

Deze taferelen deed uw columnist denken aan de toptijden van vorig seizoen die zich afspeelden op sportpark De Schelp. De eerste 7 wedstrijden werden dat jaar allemaal gewonnen en de eerste periodetitel werd met nota bene een interim trainer binnengehaald. Deze interim trainer, nu onze hoofdtrainer, was de beste trainer die BAS ooit heeft gehad, althans volgens de kenners onder ons. Hoe dichter we naar het einde van de competitie kwamen, dus ook bij het kampioenschap, hoe meer supporters er op het sportpark te zien waren. Uw columnist is mensen tegen gekomen waarvan hij niet wist dat deze in Biddinghuizen woonden. Helaas weten we hoe het is afgelopen.

Maar dit seizoen zou het dan toch gebeuren; de supporters krijgen hun zin: nu worden we wel kampioen. Maar na een matige voorbereiding en een moeizame start moet uw columnist constateren dat ook onze herders en supporters maar gewone mensen zijn. Na het verlies tegen Swift en de gelijkmaker van Wijthmen in de wedstrijd BAS - Wijthmen ontdekte uw columnist dat de eerder zo jubelende supporters al met witte zakdoekjes begonnen te zwaaien. Mompelende stemmen met “hebben we dan toch de verkeerde trainer aangenomen?”

Gelukkig kan het tij keren. De wedstrijd tegen Wijthmen werd omgezet in een overwinning en de trainer had zijn hoofd weer voor een week gered.
Helaas ging het tegen VEVO weer niet goed. Uw columnist stond tussen de supporters die opeens allemaal verkouden bleken te zijn. Met een witte zakdoek veegden zij hun neus af en voor deze weer de broek in gleed werd er wederom in de lucht met de zakdoek gezwaaid.

Maar gelukkig heeft uw columnist zondagavond gezien hoe het in de toekomst zou kunnen aflopen. De Braziliaanse spits van Heerenveen scoorde in één wedstrijd 7 doelpunten. Ongeveer 4 wedstrijden geleden werd deze zelfde spits door zijn eigen publiek uitgejoeld en weggehoond. En nu kreeg deze zelfde spits een staande ovatie. De witte zakdoeken waren ingeruild voor de mooie clubsjaal. Ik zie het al voor me als we straks kampioen worden. De witte zakdoeken worden gebruikt om de gelukstranen weg te vegen en onze nieuwe trainer zit als een koning hoog boven op de schouders van ons publiek die door dik en dun achter de ploeg zijn blijven staan. Wat een mooie droom! Dromen jullie met mij mee? Hup BAS, hup, hup, hup...

De columnist…