Koppositie

Vandaag - geachte toeschouwer - is het toch een heel speciale dag voor uw columnist. En daarbij doel ik niet op het 40-jarig jubileum - waaraan in de rest van dit boekje al ruime aandacht wordt geschonken, en wat gisteravond met een flinke slemppartij al dunnetjes gevierd is - maar op de ranglijst. Eindelijk - geachte toeschouwer - eindelijk neemt ons vlaggenschip daar (weliswaar gedeeld, maar toch) de koppositie weer eens in...

Vorige week, toen de berichten over een achterstand in Nunspeet langzaam in Biddinghuizen en omgeving doorsijpelden (uw columnist was niet aanwezig bij Vierhouten-BAS; hij had verplichtingen elders), nieuws wat echter steeds jubelender van toon werd toen bleek dat BAS het onmogelijke gepresteerd had door een 2-0 achterstand toch nog om te zetten in een klinkende 2-5 overwinning, rekende uw columnist al met een brok in de keel de nieuwe ranglijst uit: koploper. BAS als koploper - geachte toeschouwer - dat is toch wat voor uw columnist, die al die jaren in zijn zure geschriften alleen maar over scherpte en inzet, degradatievoetbal, postwinterstopdips, gifbekers en motivatie heeft kunnen (moeten!) schrijven. Eindelijk geen vergelijkingen meer met clubs als De Graafschap, Volendam of Den Bosch, nee, eindelijk kunnen we vergelijkingen met Ajax of PSV weer eens doorstaan, ja, zelfs Brazilië kan nu als voorbeeld gelden voor onze helden. Het is vast hetzelfde gevoel wat Feyenoordsupporters nu hebben, nu hun clubje na jaren geploeter in de marge nu eindelijk de koppositie in de eredivisie weer bekleedt: gelukzalig, roze wolk, jubelende muzen, geef het maar een naam.

En nou niet meteen met "ja, maar" aankomen, geachte toeschouwer. Uiteraard weet uw columnist ook dat het seizoen nog lang is, dat één zwaluw nog geen zomer maakt, dat Jacco Schaap geweldig stond te keepen, dat Vierhouten en Veluwse Boys geen Unicum, Elspeet of Prins Bernhard zijn en dat de prijzen pas begin mei (of als het meezit eind april) verdeeld worden. Neemt u maar van mij aan dat ons kader heel wat rustiger slaapt dan het kader van - ik noem een dwarsstraat - BAS 3 of van Unicum. Die 6 punten zijn lekker binnen en die nemen ze ons niet meer af (of de scheidsrechter moet een keer gemolesteerd gaan worden). Ja - geachte toeschouwer - slaat u na het lezen van deze column nog maar eens lekker pagina 5 open en kijk nog maar eens goed naar de stand, doe uw ogen dicht en denk dat het begin mei is. Platte kar beelden op het netvlies!

Kortom: ik geniet enorm, mijn stemming is euforisch; en wat de uitslag vanmiddag ook moge zijn: BAS stond in ieder geval al één speeldag lekker bovenaan en zal op zeker ook niet degraderen in ons jubileumjaar...

De columnist...