Door weer en wind
zaterdag 27 maart 2004Vorige week, geachte toeschouwer, heb ik toch echt genoten. Ondanks dat ik als supporter niet helemaal neutraal te noemen ben, zag ik een wedstrijd waar alles in zat. Een ongelukkige achterstand, strijd, stevige duels, doorgaan tot aan het gaatje, soms mooi voetbal en uiteindelijk ook minimaal gerechtigheid voor onze helden in het rood en wit.
Desondanks zat ik toch niet lekker. Sterker nog, ik stond niet lekker. Een gure wind en stevige regenbuien zorgde ervoor dat ik door en door nat mijzelf in de avond weer op het thuisfront melde. Alwaar men mij voor gek verklaarde dat ik met zulk weer naar een stel renende mannen ging kijken. Tja en daar zit je dan: al sniffend en kuchend, met je doorweekte jas. Maar inderdaad. Gezien de fase waarin onze helden zich bevinden, en dan met name de stand op de ranglijst, had ik toch verwacht dat het publiek fanatiek aanwezig zou zijn en dat dat ons de oh zo nodige 3 punten zou opleveren. Maar helaas. Het koude gure Hollandse weer zorgde ervoor dat de supporters die aanwezig waren, zichzelf haast verstopten achter paraplu en dikke kraag. Niet dat ze er niet waren, dat niet. Ze waren alleen minder aanwezig. Tja, en dat zet je als kritische beschouwer toch aan het denken, geachte toeschouwer.
Terugkijkend op alle uitslagen, is het wel frappant om te zien dat de thuiswedstrijden met slecht weer vaak puntverlies opleveren. Uiteraard kunnen we als club besluiten om dit soort wedstrijden af te lassen, maar goed. De kans dat het op inhaalzaterdag weer regent is natuurlijk erg groot, zie afgelopen zaterdag. In eerste instantie dacht ik uiteraard dat het waarschijnlijk lag aan die jeugd van tegenwoordig, die bij het minste op geringste drupje water zich zorgen maakt over het haar wat inzakt. Maar toen ik vorige week, met fikse regenbuien en een gure wind, tijdens het uitlaten van de hond langs het voetbalveld liep, zag ik de heren van onze trots, de modder, regen en wind trotseren. Kortom het ligt echt aan ons, geachte toeschouwer! Maar terecht zult u opmerken dat het niet verantwoord is om met het weer van vorige week zonder paraplu of dikke jas langs de lijn te staan. Op dit punt geef ik u dan ook helemaal gelijk. Snel koppen tellend op een zaterdag kom ik op een kleine 200 doorgewinterde rood witte aanjagers.
Indien de voetbalclub volgend jaar niet weer onze trots onnodig punten wil zien verspelen tijdens regenachtige thuiswedstrijden is er maar 1 oplossing mogelijk. Volgend jaar een tribune! Zo’n tribune waar we lekker warm kunnen zitten, onze kelen schor kunnen schreeuwen zonder het gevaar van een keelontsteking en het weerkaatsende geluid uit zo’n, dan inmiddels, 500 kelen onze helden naar de overwinning stuwt!
De columnist...