Een behouden vaart

Het is u waarschijnlijk niet ontgaan, geachte toeschouwer. Ons vlaggenschip bevindt zich op dit moment in woeste stormen. Voor de winterstop hadden ze de wind ruim in de zeilen en lagen ze ver voor op koers. "Goede zet hoor, hoorde je van verschillende kanten, die nieuwe trainer. Die houdt de jongens tenminste onder de duim. Niks geen gezeur en gekrakeel eindelijk eens een keer een 2e plaats. Voorzichtig begonnen de supporters al te denken aan de 2e periode, nacompetitie en promotie naar de klasse waar grote broer ASVD, nu nog, de dienst uitmaakt. Wat zou dat toch mooi zijn, zonder betalen Dronten en Swifterbant de loef af te steken. Vooral in de winterstop was er, ondanks enkele verliespartijen, niks dan goede hoop en lof. Lang leve iedereen en vooral de trainer.

Tja, een blik op de ranglijst zegt eigenlijk genoeg. De wind is een beetje gedraaid. Hier en daar vertoont het schip wat scheurtjes en bij vlagen verdwenen zelfs, niet onmisbare, onderdelen en werd er geroeid met de riemen die er overbleven. Dit alles zorgde ervoor dat ons vlaggenschip een beetje uit de koers - en zelfs een beetje achterop raakte. Des ondanks was er nog geen man overboord. Nog steeds stond onze kapitein Harry, met een fier gezicht achter het stuurwiel en geeft hij met luide stem zijn commando's. Spijtig alleen van die sterke stroming... Een stroming die normaal gesproken altijd zorgt dat, als de wind niet in de zeilen blaast, de boot in ieder geval vooruit komt. Het lijkt dan soms wel of de boot gedragen wordt en zonder enige inspanning weer op koers komt. Maar bij vlagen buldert de bliksem en het onweer en ook de onderstroom en laat het schip woest slingeren. "Die kerel kan er niks van!! Wat is dat een tactische onbenul! Ik snap niet dat hij die kl**tz*k nog opstelt, zo'n speler zet je toch niet in je team!

Plotseling zie je in 1 keer, uit Spanje overgewaaide, aan het belachelijke en zielige grenzende, witte zakdoekje uit hun zak komen. Terwijl de neusresten in de rondte springen voert "de onderstroom" een tirade tegen zijn buurman. "Ik heb het altijd al gezegd, die kerel is niks! Hij moet Kees zus en Henk zo en als Piet dan doorsteekt winnen we, simpel toch".

Simpel ja, dat is eigenlijk nu ook bij mij het eerste woord dat boven komt. Simpele gedachtes van mensen met blijkbaar niet bijster veel meer verstand. Uw columnist is ook geen voetballer, heeft geen verstand van voetballen, kan ook absoluut niet voetballen... Maar toch. Als ik al die schreeuw -en scheldpartijen zo langs de kant hoor, dat kan toch niet veel helpen? Tuurlijk jullie zijn er week in week uit in regen en kou, maar moet dat nu zo? Zo goed ging het voor de winter nu ook niet. Het geluk lag nu eenmaal wat meer aan de kant van onze jongens. De ballen die er nu niet in gaan, gingen er voor de winter wel in. Als we nou eens met zijn allen de jongens eens een hart onder de riem staken, in plaats van ze af te kraken, daar zouden ze toch veel meer aan hebben, denken jullie niet?

Ik geef jullie dan ook nog een, terechte, laatste kans. Aan de ene kant hoop ik dan ook dat ze verliezen, om te kijken of jullie iets geleerd hebben. Aan de andere kant hoop ik dat jullie helpen met roeien, om te kijken of jullie, samen met de kapitein, het schip weer op koers kunnen krijgen.

Een behouden vaart!