Voorzitter moet eruit!

Prachtige kop he, lezers- en lezeressen. Heerlijk om in alle anonimiteit deze woorden uit te mogen braken. Ook prettig om het oude columnistengal weer eens te kunnen spuien.

"Vanwaar de drang om de zure maagsappen weer eens op te rispen, columnist", hoor ik u vragen. Nou, lezersvolk, het valt uw immer alerte columnist op (ook na jaren van afwezigheid), dat er zich in onze mooie vereniging een nieuwe ziekte ontwikkelt. In de luwte van het dagelijks leven, sluimerend als een onschuldig virusje, steekt het zijn venijnige kop op. De ziekte is nieuw, en zeer moeilijk te behandelen. Het schijnt zich ergens in het lichaam, in een zakje, op te houden. Het zogenaamde "zeurzakje". Het ziektebeeld is als volgt: Een gebeurtenis op het voetbalveld bezorgt de patiënt een onbeheersbare drang om kritiek te gaan leveren. De drang tot zeuren of klagen komt op zetten. Maar de patiënt doet dit niet. De criticaster kropt dit op, om op een later tijdstip veilig thuis achter de computer plaats te nemen, en daar zijn probleem op te laten tekenen. Vaak onder zijn of haar alter ego; "de schuilnaam".

Ik hoor u al denken, geacht lezersvolk; "de oude columnist is geïrriteerd". Dat klopt best wel. Echter niet vanwege de kritiek welke geleverd wordt in de diverse kamers in het Bastion, of op de prachtige site van onze club op het internet. Mijn irritatie wordt gewekt door de anonimiteit van de kritiek, en uiteraard de patienten die dit leveren. Deze ledigen hun zakje en kunnen nooit aangesproken worden, want niemand weet wie de patiënt is.

Uit zeer betrouwbare bronnen heb ik reeds vernomen dat de Jelinek kliniek al bezig om een afdeling op te zetten waar deze ziekte genezen kan worden. Naast de Anonieme Alcoholisten (AA), is men daar nu ook verantwoordelijk voor de Anonieme Zeurzakken (AZ). De enig werkende remedie tegen deze woekerende ziekte is; de patiënt in eenzame afzondering, in contact met zichzelf laten komen. Na maandenlange regressietherapie, meestal samengegaan met bloederige zelfkastijding kan de patiënt, zij het voorzichtig, zijn naam weer onder een eigenschreven stuk plaatsen. Als de patiënt dit éénmaal heeft gedaan, volgt spoedig herstel.

Kritiek leveren moet, kritiek leveren is goed. Zonder goed onderbouwde kritiek geen vooruitgang. Dus lever kritiek, en stort je hart uit, beste gifpissers en zeurzakken. Daar wordt ons Bassie alleen maar beter van. Maar zet je naam eronder.

Wat heeft de kop te maken met de inhoud van deze column, hoor ik u nu denken mijn dierbare lezers. Niets, helemaal niets, maar ik wil graag dat u deze column aandachtig leest. Prima voorzitter toch. Hij is trouwens net opa geworden, dus feliciteer hem even.

De traditie bij BAS is, dat de schrijver van de column anoniem blijft.....
Hahahaaaaa, wat is het columnistenleven toch prachtig.

De columnist...