Blessures

Vandaag - geachte toeschouwer - wil ik het eens met u hebben over het ongerief dat elke voetbalspeler in zijn - meestal niet oneindige - carrière tegen komt: de blessure.

Uiteraard is er een flinke gradatie aan te brengen in de ernst van een blessure: zo heb je natuurlijk de gebroken ledematen en daar is niet zoveel aan te doen: wachten tot de boel weer heel is en dan rustig de training weer oppakken; een half jaar lig je er zeker uit, maar het is een duidelijk (en overigens heel vervelend) geval van geblesseerd zijn (Otmen sterkte!). Je hebt echter ook de onduidelijker gevallen: de verrekkinkjes, de verstuikinkjes, de scheurtjes en dan ook nog de tussen-de-oortjes; waarbij de eerste 3 gevallen ook nog wel eens een geval van het laatste voorbeeld kunnen zijn. Voorbeeld is natuurlijk de zogeheten "dinsdag-avondblessure" (dinsdagavond wordt er in de regel hard en op de conditie gericht getraind); waarbij de speler zich moeizaam op de tafel bij Gerard (of Lenie) hijst, een pijnlijke plek in hamstring of kuit aanwijst ("zaterdag een tikje gehad, ik kon nog wel verder, maar zondag voelde ik hem behoorlijk"), waarna Gerard na rustig losgooien meestal adviseert om deze avond maar rustig aan te doen en donderdag maar weer eens te kijken. Donderdag is het meestal wel weer over en zaterdag is de speler vaak weer fit genoeg om weer in de basis te kunnen starten. Tussen deze twee uitersten zitten uiteraard nog veel meer blessures, waardoor een speler een paar weken (of zelfs maanden) niet kan trainen of spelen. De huisarts - vaak geconsulteerd bij dit soort langduriger ongerief - adviseert meestal absolute rust (hij heeft een hekel aan voetballen) en voor je het weet is de winterstop alweer daar zonder dat je ook maar één wedstrijd gespeeld hebt. Zeer vervelend voor de betreffende speler uiteraard - geachte toeschouwer - maar ook voor de trainer, die zijn toch al krappe selectie uitgedund ziet door de optredende blessuregolf. Want een blessuregolf heerst er toch bij BAS, ook vandaag zijn er nog een hoop spelers die door een blessure niet kunnen aantreden tegen VIOS. Of er een verband is met het harde trainen en het aantal blessures (gezien de diversiteit van de blessures zal dat wel niet) wil uw columnist toch pleiten voor het afschaffen van die stupide 480 meters (voor de leken onder u: dat is dus ruim 4 keer sprinten van hoekvlag tot hoekvlag; een speler die dat in de wedstrijd doet moet meteen gewisseld worden wegens optredende krankzinnigheid).

En helaas komen BAS-spelers nog niet in aanmerking voor een consult bij Richard Smith & Co, die schijnbaar na een dagje behandelen zelfs afgescheurde kniebanden en kapotte meniscussen weer kunnen repareren...

De columnist...