Voetbalmanager
vrijdag 11 oktober 2002Vorige week, geachte toeschouwer, wierp ik een blik op de internetpagina van BAS-Voetbal. Na diverse uitslagen en standen bekeken te hebben, zag ik een plaatje staan met hierop “Voetbalmanager”.
Vorige week, geachte toeschouwer, wierp ik een blik op de internetpagina van BAS-Voetbal. Na diverse uitslagen en standen bekeken te hebben, zag ik een plaatje staan met hierop “Voetbalmanager”. Nieuwsgierig als de mens is aangelegd, klikte ik. Wat ik tegenkwam, geachte toeschouwer, liet mijn hart een aantal keren van plezier overslaan. Bij u allen is het wellicht bekend, maar ik was verrast. Uw columnist heeft natuurlijk geen aandacht voor het individu, maar slechts voor het collectief. Via statistieken kon ik dan ook de gemiddelden per team bekijken. Vol trots en verwachting keek ik. Wat denk je? Mijn trots, mijn ploegie, mijn team, ONDERAAN! Met een gemiddelde van –0,4! Het team mag blij zijn dat nieuwkomer Niels van Baal tenminste nog 6 punten binnenbrengt, anders was de score nog veel lager uitgevallen! Plotseling realiseerde ik mij dat deze stand natuurlijk een rechtstreeks gevolg is van de stand in de 3e klasse KNVB. Tja. Voorgaande jaren was het meestal aan het begin van het seizoen flink juichen. Uw columnist kan zich nog herinneren dat jaren geleden het team standaard ijzersterk aan het seizoen begon en dat er dan na de winterstop - door skivakanties, familieweekendjes, winterjas in het weekend kopers en zaterdag naar kapper moeters – een flinke inzinking volgde. Nu maar hopen dat dit seizoen de rollen omgedraaid zijn. Uw columnist zou uw columnist niet zijn, als hij zich niet had begeven naar ons mooie sportpark. Om aldaar, gewapend met verrekijker
en richtmicrofoon te loeren en te luisteren naar de trainingen van ons eerste elftal. U kent uw columnist. U weet dat deze altijd kritisch is. U weet dat de mening van deze eenling vaak zorgt voor bezinning. In dit geval echter was een blik op het veld voldoende voor een geruststelling. Het team vrat het gras op en ging voor elke bal. Anoniem wilden spelers zelfs wel een heuse quote geven aan ondergetekende. Driftig schreef ik: “We zitten in de hoek waar de klappen vallen”, “Als we geen tegendoelpunten hadden gehad, waren het andere wedstrijden geworden”, “we moeten gewoon een beetje geluk hebben”. Goed, goed, goed. Om kromme tenen van te krijgen inderdaad. Rillerig word ik daar van. Van al die clichés Het verhaal is doodeenvoudig en simpel. Vanmiddag winnen van Vios en zorgen dat de verdediging de nul houdt, dat is zo 18 punten in de voetbalmanager. De overwinning levert ons teampje 30 punten op. Natuurlijk geen gele en rode kaarten. Verder 2 vrije trappen van Schaap (12pt), 2x van Dekken, Muller, Kollen en Chahchah (36pt) en natuurlijk goals van de voorwaartsen (4 stuks, 12 pt). Kortom een verdiende 14 nul overwinning die onze trots op 102 punten brengt. Als BAS 4 verliest en T van S inderdaad met 3 rode kaarten het veld afgaat, is de stand aardig recht getrokken en staat de trots waar ze horen. Bovenaan met een gemiddelde van 6,8.
De columnist…