Instructies

Woensdag las uw columnist het wedstrijdverslag van de vriendschappelijke wedstrijd Nunspeet-Bas. Helaas was ik zelf niet in de gelegenheid om de wedstrijd te bezoeken op de dinsdagavond. Het verliezen van een hoofdklasser was voor ondergetekende niet echt schokkend, dat dit met 8-0 gebeurde vooruit. Toen uw gewaardeerde columnist echter goed las, bleek dat maar liefst 5 van de 8 doelpunten veroorzaakt werden door een terugspeelbal!

Nadenkend en peinzend, dacht uw columnist na over de reden van dit fenomeen. De wedstrijd tegen Teuge staat mij nog goed in het geheugen gegrift. De toelichting die de trainer na de tijd gaf, was dat BAS nog moest wennen aan het nieuwe speelsysteem. Bij het woord spelsysteem denkt uw columnist direct aan allerlei instructies die de verschillende spelers tijdens een training en voor een wedstrijd in hun hoofd gepropt krijgen. Looplijnen links en rechts, indraaien, positie kiezen enz, enz. Natuurlijk is daar in principe niets mis mee. Wat uw columnist ervan begrijpt is dat deze 'nieuwe' trainer een aardig mooi verzorgd spelletje voor ogen heeft een spelletje waar deze schrijver een groot liefhebber van is. Het probleem met nieuwe spelsystemen, en spelers die dat niet gewend zijn, is dat deze spelers zo hun best doen om de instructies van de trainer op te volgen, dat ze zijn instructies misschien wel TE letterlijk nemen. Iets in de trant van als de trainer zegt spring, dan springen wij. Dit hoeft natuurlijk niet zo te zijn, maar het is wel mogelijk. Helemaal als uw columnist het wedstrijdverslag van afgelopen dinsdag er nog eens bij pakt. 5 verkeerde terugspeelballen!
Vandale schrijft over de terugspeelbal het volgende:

te·´rug·speel·bal (de ~ (m.)) 1 schot in de richting van het eigen doel.

Laten we nou eerlijk zijn. In de Vandale wordt met geen woord gerept over de snelheid van de bal. Kortom de spelers hebben keurig hun opdrachten uitgevoerd. Een schot in de richting van het eigen doel. Dat deze schoten dan toevallig 5 tegendoelpunten opleveren moet wel inherent zijn aan feit dat de spelers de instructies te letterlijk opvolgen. Zoals uw columnist het nu leest, lijken hier alleen maar nadelen aan te zitten. Maar dit is niet per definitie zo. Stel je toch eens voor! Zaterdagochtend om 8.30, altijd een compleet team strak in het gelid bij de kerktoren om voor hun eigen club oud papier te halen! Of een team wat geheel zelfstandig een kleedkamer aanveegt, de cornervlaggen meeneemt, ballen die tijdens een training naast of over geschoten worden, direct ophaalt. Dit alles puur en alleen omdat de trainer het zegt. Als je het zo bekijkt kleven er eigenlijk alleen maar voordelen aan. De trainer hoeft vanmiddag namelijk zijn mannen alleen maar het veld in te sturen met een opdracht: