Luchtpijp
zaterdag 18 september 1999Langzamerhand - geachte toeschouwer - kunnen we toch wel van een traditie spreken: Prins Bernhard is nu al weer een paar jaar een graag geziene gast op ons, nu inmiddels bijna tot EK-complex omgebouwde sportpark!
Begin deze week werden we allemaal even opgeschrikt door een berichtje in de krant: onze prins moet zich deze week weer melden in het ziekenhuis voor zijn iets te nauwe luchtpijp, wat hem zeker bij heet weer wel eens parten wil spelen (het valt hem dan zwaar de 90 minuten helemaal vol te maken), maar sportief als Bernhard nog is, heeft hij die operatie in ieder geval uitgesteld tot na de kraker van vanmiddag!
Navorsingen van uw geliefde columnist bij de rijksvoorlichtingsdienst wezen uit dat die operatie niet echt noodzakelijk is, maar het zint onze prins maar matig dat de media de laatste weken alle aandacht doen uitgaan naar de liefdesescapades van zijn kleinzoon. In zijn jonge jaren is onze prins niet anders gewend geweest dan flink achter de toen nog lange rokken van de vrouwelijke bevolking van Nederland (en waarschijnlijk gebieden ver buiten de landsgrenzen) aan te zitten, zonder dat de pers daar ook maar aandacht aan wenste te besteden. Natuurlijk heeft hij er niks op tegen dat zijn kleinzoon op deze wijze in zijn voetsporen treedt, sterker nog, dat juicht hij toe, die jongen lijkt veel te serieus met zijn hedendaagse watergedoe: "toe toch, junge, je bent maar eenmal jong, ketsen nu het noch kann, je hebt doch ook Lippe-Biesterfeld in je bloed" en het lek binnen de RVD wist te melden dat Bernhard al geklaagd heeft dat er alleen maar wazige foto's van Maxima in de kranten verschijnen: "stel die blonde deerne nu doch voor, junge, ook oma wil haar graag kennen leren, heb je kein fotootje voor ons?". Maar natuurlijk heeft de prins liever zelf de hoofdrol in het mediacircus. Het berichtje deze week is dus niet meer dan aandachttrekkerij; Privé en Weekend zullen nu weer moeten posten in de struiken van paleis Soestdijk in de hoop een glimp van een bepleisterde Bernhard op te vangen. Die vernauwde luchtpijp van onze tegenstander brengt uw toegenegen columnist er wel toe even het spel van onze jongens in de eerste 2 wedstrijden onder de loep te nemen…
Natuurlijk zijn onze jongens goed gestart met 4 uit 2, maar toch bekruipt uw columnist het idee dat er meer in zat. Bij het nemen van de voorsprong leek het wel of de angst bij spelers en trainer toesloeg, de bal werd niet meer naar medespelers gepasst maar blind weggeroeid, er werd zenuwachtig naar elkaar geschreeuwd, de domme overtredingen regen zich aaneen en spitsen werden gewisseld voor verdedigers; kortom, het was algehele noodtoestand. Natuurlijk weet ik dat het elftal het gezien de desastreuze finish van vorig seizoen niet meer gewend is op voorsprong te staan, maar toch verwacht ik vanmiddag een elftal dat bij een voorsprong de wedstrijd nu eens bekeken uitvoetbalt. Het moet toch een rustgevend gevoel geven dat de tegenstander daarbij zal snakken naar adem vanwege die te nauwe luchtpijp!
De columnist