Optimisme of realisme?

Beste lezer,

Het gaat voortvarend met BAS. Ons vlaggenschip lijkt zich in het eerste jaar op dit niveau gelijk te kunnen plaatsen voor nacompetitie voor de tweede klasse. Daarnaast is ons tweede elftal op het moment dat u dit leest misschien al wel kampioen. Ten slotte maakt de B1 nog altijd kans op de titel en draait ook onze C1 bovenin mee.

Een team dat sinds het kampioenschap van 2000 in de reserve 6e klasse niet meer heeft kunnen genieten van een klassering bij de beste vijf is ons derde elftal. Een opmerkelijk gegeven, want aan de start van ieder seizoen wordt er gezegd dat “het dit jaar helemaal goed moet komen met ‘Drie’. De spelers die bij het derde staan ingedeeld zijn van een dusdanig niveau, daar valt wat uit te halen. Zeker als je nagaat dat er ook een paar spelers van de selectie moeten afvallen. Nee, dit jaar komt het helemaal goed met BAS 3!”

Dit hoorden we augustus j.l. voor het zoveelste jaar achtereen. En terecht dacht men. Achttien spelers stonden geselecteerd, waaronder bekende namen als Kristian Weijers, Martijn Tolhoek en Richard Bies. Daarnaast was ‘Drie’ weer verzekerd van een vaste doelman.

Inmiddels weet men wel beter. Afgelopen donderdag moest BAS 3 een competitiewedstrijd spelen. Aanwezig waren vijf spelers uit de, inmiddels sterk uitgedunde, spelersgroep. De overigen waren allen afkomstig van andere elftallen. Dit is echter geen incident. Bijna het gehele seizoen kampt het derde met een gebrek aan spelers en begeleiding.




Een cirkeleffect is merkbaar. BAS 3 heeft geen eigen trainer, hierdoor blijft het niveau beperkt, vallen de resultaten tegen, raken spelers gedemotiveerd, haken ze af en daardoor heeft het derde een te kleine groep om een trainer aan te kunnen stellen. Niet alleen doordeweeks is begeleiding een probleem. In het weekend moeten de mannen, terwijl zij vechten om de laatste XL-broekjes in de tas, zélf een opstelling maken, zélf het formulier invullen en zelfs bedelen bij andere teams om nog tot de vereiste elf man te kunnen komen.


De motivatie bij de spelers daalde tot een onvoorstelbaar laag niveau. Dus moest er worden ingegrepen door het bestuur. De mannen bij ‘Drie’ zijn voor de rest van dit seizoen verlost van de administratieve belasting. Clubman Cees van den Boogert is bereid gevonden om dit op zich te nemen. Top!


Hoe gaat dit volgend seizoen verder? Maar liefst tien A1-spelers moeten volgend jaar bij de senioren spelen. Hiervan haalt er waarschijnlijk maar één het niveau van de selectie. De overige negen maken dus waarschijnlijk volgend seizoen deel uit van de spelersgroep van BAS 3. Dit zijn behoorlijk ambitieuze jongens. Gepaard met de overgebleven helden van het derde vormt er zich zowaar een compleet team. Als dit team ook nog getraind kan gaan worden… Ik zie het al weer voor me.


Augustus 2010: “Nee, dit jaar komt het helemaal goed met BAS 3.”


De Columnist…