Wassen, wassen en nog eens wassen

Twee weken geleden was een van de alinea’s in mijn column als volgt: ‘Een voorbeeld is het nieuwe kledingbeleid. Het opstarten van dit nieuwe beleid ging moeizaam. Er werd maar wat gedaan, iedereen kreeg zijn spullen overal vandaan. Inloopshirtjes verdwenen en na verloop van tijd waren de broekjes en kousen op. Sommige leden hadden geen eens een volledig tenue om in te spelen. Kom je aan in Wekerom, kun je bij de plaatselijke voetbalvereniging gaan vragen om wat broekjes en kousen. Had de begintune van Allstars aan gezet en je had een fantastische aflevering.’

Vandaag, geachte lezer, wil ik hier verder op ingaan.

Wij bij BAS hadden de voorgaande jaren een fantastische manier van kleding schoon houden. Iets meer contributie betalen, maar alle shirts, broeken en kousen werden centraal gewassen. In scheidsrechterskleedkamer 3 werden wasmachines en een droger geplaatst en het feest kon beginnen. Dit feest was echter van betrekkelijk korte duur, want afgelopen ‘zomer’ werd dit beleid vernieuwd en veranderd. Wedstrijdshirts blijven op de vereniging, maar broekjes, kousen en inloopshirts kunnen weer ouderwets mee naar huis om ze daar zelf schoon te krijgen voor de volgende wedstrijd. Doodzonde.

Hoe het bij BAS geregeld was, was uniek in de omtrek en misschien nog wel ver daarbuiten. Als tegenstanders hoorde dat onze shirts centraal werden gewassen, was er veelal veel bewondering voor de manier waarop dit bij ons geregeld was. Maar… We kunnen ons hier nu niet meer in onderscheiden, we zijn weer terug bij af.

De reden voor het stopzetten van het wassen en een andere weg in te slaan, lag vooral bij de wasdames. Deze dames gaven aan niet genoeg tijd meer te hebben om alles te wassen, mede door het stoppen van Rutgher Steenbeek, die veel werk hierin verzette. Echter, is er nooit gezocht naar een nieuwe Herman Oerlemans en/of Rutgher Steenbeek. Nooit heeft er ergens een oproep gestaan om Rutgher te vervangen.

Het beleid had niet veranderd hoeven worden, als er naar een nieuw iemand was gezocht. Uiteindelijk was er vast iemand opgestaan om deze functie te bekleden. Misschien wat meer wasdames erbij en het beleid had voortgezet kunnen worden. Je maakt een wasploeg en een vouwploeg en het is binnen een mum van tijd gepiept. Zo moeilijk was het niet geweest.

Stel u zich eens voor, ik als trainer vind dat 2x in de week trainen met de C’s veel te veel tijd voor mij kost. Gaat de club vervolgens de trainingstijd van de C’s verkorten? Natuurlijk niet. De club gaat opzoek naar een ander, die de tijd er wel voor heeft. Dit had in deze kwestie ook moeten gebeuren. Opzoek gaan naar personen die er wel de tijd voor hebben. En wat als die niet gevonden konden worden? Dan kun je het altijd nog gaan veranderen.

Overigens, gaan de kleren van ons vlaggenschip wel weer gewassen worden, kwam mij ter oren. Iets wat je absoluut niet kan maken. Een speler van BAS 1 betaalt hiervoor net zoveel contributie als een speler van BAS 5, maar krijgt hier meer voor terug. Dat is oneerlijk tegenover je leden.

Feit blijft dat de verantwoordelijke mensen ervoor zorgen dat we weer terug bij af zijn. De club is gebaat bij vooruitgang, maar op dit punt gaan we er alleen maar op achteruit. Verslechtering in plaats van verbetering… Schiet mij maar lek.

De Columnist.