Een frisse wind

Vandaag wil ik het, geachte toeschouwer, met u hebben over iets wat u, als u zich goed concentreert, kunt voelen. Verbazend zult u nu waarschijnlijk uw wenkbrauw heffen. Voelen? Wat moet ik voelen? Ik heb het over die frisse wind. Die frisse wind die zorgt voor vernieuwing binnen onze club. Voorbeelden zijn er te over. De nieuwe vloer in de kantine, de lay-out van dit programmaboekje en ga zo maar door.

Een ding wil ik, geachte toeschouwer, er speciaal uitlichten: namelijk onze nieuwe trainer. Gewapend met verrekijker heeft uw columnist al verschillende avonden doorgebracht in het, aan de rand van het voetbalveld gesitueerde, bos van Biddinghuizen. Zwetende lijven en naar ademsnakkende voetballers voorstellede spelers kwamen er met de grootste regelmaat langsgesjokt. Nu is dit op zich niet bijzonder, conditie is nu eenmaal een van de pijlers van het voetbalspel. Maar wat schetste de verbazing van uw columnist? Onbevestigde bronnen binnen onze club melden dat de gehele 1e selectie aan het begin van de voorbereiding onderworpen is aan een flinke hoeveelheid, geheimzinnig doch zeer professioneel ogende, tests. Het (over)gewicht werd gemeten evenals het vetpercentage en de basisconditie. Vervolgens kwamen er, via een ingewikkeld ogend computer programma, een aantal cijfers en aanbevelingen uitgerold. Veel genoteerde kreten waren o.a. basisconditie verbeteren en afvallen (kenners en voetbalvolgers weten waarschijnlijk wel op welke spelers dit betrekking heeft..) Sommige, buitengewoon goed getrainde spelers, mochten zelfs enkele kilo's aankomen. Verder zag uw columnist een gepassioneerd ogende trainer die vol enthousiasme de spelersgroep aanmoedigde om vooral door te gaan en hun grenzen te verleggen. Passen, kaatsen, 2x raken en vooral schieten. Na wat voorzichtige voorzetjes van uw columnist verklaarde de nieuwe trainer dat het conditiepeil van de selectie aanzienlijk omhoog moet anders zou het uiterst lastig worden om partij te bieden, hij verwachtte nog minstens een maand tijd nodig te hebben. EEN MAAND! Zoveel tijd heeft de selectie niet. De competitie begint vandaag! Schrikbeelden doemen plotseling voor mij op. Opgeblazen spelers die met kuiten van het formaat bovenbeen rondhobbelen, de ogen slechts gericht op een ding en een ding alleen: meters maken, meters maken en nog eens meters maken. Een 90 minuten van links naar rechts sprintende spits en een van voor naar achter jagende middenvelder. Met het hele TVM verhaal nog in mijn achterhoofd, zie ik geboeide bestuursleden die, onder sensatie zoekende camera's bedolven, afgevoerd worden. Spelers verklaren van niks te weten en melden slechts dat ze zo fit zijn geworden door keihard te trainen. De voorpagina van de, oh zo onbetrouwbare, Telegraaf zal schreeuwend melding maken van het schandaal in Biddinghuizen. Sponsors zullen massaal hun handen van BAS aftrekken, uit schrik voor gezondheid zullen bezorgde ouders hun kinderen per direct van het voetbalveld vandaan slepen en de gemeente stopt haar, toch al karige, subsidie. De club zal vervallen tot een club die men kent uit verhalen en het vroeger zo gezonde BAS zal afglijden naar een uiterst bedenkelijk niveau.

Voorlopig is het echter nog niet zover. Zolang onze nieuwe trainer blijft beseffen dat voetbal op BAS niveau voornamelijk voetbal is van een amateur niveau zal het zo'n vaart niet lopen. Gezelligheid en een goede sfeer zijn tenslotte misschien nog wel belangrijkere pijlers dan conditie. Goede begeleiding is van groot belang en je grenzen verleggen is altijd goed. Het moet alleen niet ten koste van alles gaan. Het lijkt uw columnist minder dan niet leuk als bijvoorbeeld onze roodharige middenvelder niet als Edo maar als EPO Oosting door het leven zou moeten gaan.

Uw columnist…