Brede selectie betaalt zich uit

Tot een maand geleden was het altijd krapjes bij competitiewedstrijden van BAS 5. Het wegvallen van BAS 4, het mooie weer en de terugkeer van enkele langgeblesseerden hebben hier een einde aan gemaakt. En na VSCO werd nu ook DSV 3 aan de zegekar gebonden. Met 5 wissels, 2 spelers die noodgedwongen helemaal in (motor)pak bleven, nog wat losse afzeggers en een geschorste Henk werd het 4-2.

DSV 3 had helemaal geen wissels, en speelde de bal voor rust makkelijk rond. Desondanks was het BAS 5 dat snel op voorsprong kwam. Marco Lek prikte de bal van dichtbij (zelfs een beetje in de weg gelopen door Bob) in de hoek. Dat moest rust geven, maar BAS 5 liep vervolgens vooral achter de bal aan. Hans had echter 2-0 moeten maken (voorlangs na een mooie actie van Menno), en halverwege de eerste helft was het 1-1. Gerard maakte een overtreding, en Jaco moet nog een beetje wennen aan BAS 5. In ieder geval verdween de bal langs de muur in het doel. DSV deed zijn hoge positie op de ranglijst eer aan, want het kwam even later zelfs op voorsprong, toen de bal het doelgebied niet uit kwam en er droog raak werd geschoten. Ruststand 2-1.

Ferry geloofde nog steeds niet dat er vorige week gewonnen was gezien het spel. Maar met het warme weer en het gebrek aan wissels bij Doornspijk was er toch vertrouwen dat we deze wedstrijd er uit zouden kunnen slepen. Vijf wissels dus, en met een compleet nieuwe voorhoede werd er afgetrapt. En al heel rap scoorde Gerjan 2-2. Zo'n zeilende voorzet vanaf rechts (Menno) en Gerjan kopte tegendraads in de lange hoek. Jaco redde vervolgens knap van dichtbij in de korte hoek (slippertje Tino), en het was halverwege de 2e helft opnieuw Gerjan die BAS 5 op voorsprong zette. Opnieuw een voorzet van Menno, Andre had wat moois in gedachten (iets met achter het standbeen), maar miste de bal gelukkig, zodat Gerjan van dichtbij kon binnen schuiven. DSV dacht aan buitenspel, maar na wat discussie werd het doelpunt goedgekeurd: 3-2.Jaco redde vervolgens bekwaam na weer een vrije trap (de muur stond nu prima) en uit de daaropvolgende corner raakte DSV nog de paal. Daar stond een enorme kans van Andre tegenover na een vloeiende BAS 5-aanval, maar hij scheende van dichtbij over. Gelukkig scoorde hij vlak voor tijd wel van dichtbij, tot tevredenheid van het drukbezette terras. Eindstand 4-2.

"En dan moet april nog komen". Eén kratje is eigenlijk niet genoeg voor al die matadoren, maar meer werd er niet geleverd. Dus zat BAS 5 genoeglijk al snel op het terras, waar bleek dat het zelfvertrouwen weer helemaal terug is. Volgende week uit in Wezep kunnen we zien of dat ergens op gebaseerd is...
hans