SV 't Harde 2 - BAS 2 6-0 (2-0)

Geflatteerde cijfers bij terechte nederlaag. De tweede selectie verloor met onverwacht grote cijfers van de koploper in de reserve 2de klasse. "t Harde speelde exact op die manier, die BAS 2 zelf voor ogen stond. Op effectiviteit en klasse werd dat afgestraft. Super supporter JJ kreeg een jas aangeboden. "Japie is ok"

BAS 2 opende voortvarend, nadat eerst 't Harde 2 redelijke gevaarlijke aanvallen had gedaan. Keeper Kees Lozekoot stond echter gelijk zijn mannetje. Het was wennen aan bodem en tempo. Met de snelheid op de zijkanten van Iven en met name Fatos werd minder gerekend, bovendien oogde de defensie kwetsbaar van 't Harde, zeker op links. BAS strafte dat niet af Iven, Jeroen, Ronald, Fatos en Marco faalden in afwerking. Dat was jammer omdat BAS steeds nadrukkelijk aan de bal was (viel balbezit wenig Tore sneerde de trainer). De acties werden vaak te ver doorgevoerd door de ongrijpbare Gabi en de onberekenbare Fatos. Alleen met overtredingen, en dat waren er veel, konden de mannen worden afgestopt. De scheidsrechter deed dat overigens keurig, alhoewel en zeker in de tweede helft voordeel meer had opgeleverd. Bij balverlies kwam BAS wat rommelig over. Er werd niet meteen terug gekomen en daarbij waren de spelers vaak niet goed in positie. Het directe spel en het hoge bal tempo kwam er wel uit. Zeker aanvoerder Marco Westerhof was een voorbeeld en speelde een sterke wedstrijd. De bezetting van het middenveld verdedigend liep niet als afgesproken. De snelle spitsen van 't Harde konden zo makkelijk worden aangespeeld. Martijn en Richard werden zwaar gevraagd. Jelle zette dat keurig neer en gaf waar nodig rugdekking. Tim startte minder in de duels maar gaandeweg kwam de diesel op gang en werd hij de baas. 't Harde kreeg een paar kansen maar Kees pakte alles, strekte tot grote hoogte. BAS kreeg meer kansen maar faalde in afwerking. Het ging gelijk op, BAS meer aan de bal en snel, 't Harde was gevaarlijker zeker in de omschakeling. Een kopbal van Ronald had erin gemoeten, net naast, net niet. Een slappe terugspeelbal van Richard hielp de groenen net wel aan de 1-0, daar kon Kees ook niks meer aan doen. Kees gaf nog de assist van de dag, ver buiten de 16 dribbelde hij op en zette Jeroen vrij voor de keeper, mis. Een minuut of 10 voor rust was onnodig balverlies bij Jeroen de inleiding tot een prachtig uitgespeelde tegenaanval van 't Harde die van dichtbij de 2-0 liet aantekeenen.
Zoals afgesproken kwam er na de rust een andere formatie in het veld. Jelle werd gespaard en Sander Vlaanderen kwam erin, Richard maakte plaats voor Tino. Het spitsenduo ging eruit (voor mij geen kunstgras zei Ronald) en werd vervangen door Erwin en Marco schoof door naar de spits. Gabi kon daarna vanaf de mid-mid positie spelen. De vleugelhalfs werden ingeruild voor Raymond Stoffers en Leon Ceelen. Iven van Velde werd daardoor verdedigende middenvelder. Peter Sauerbrei moest nog even wachten, ski-schoenen nog aan, maar was daar niet sauer bei. Tim zou hem later bijna alsnog een gipsvlucht bezorgen. In het eerste kwartier deden we wel goed mee. Gabi blonk in die fase uit en werd met unfaire middelen aangepakt. Erwin sleurde er flink aan, maar in zijn overmoed ging het vuur snel uit de pijp. Nadeel was daarbij dat Marco niet meer werd gevonden waardoor een belangrijke pion verloren dreigde te raken. Een ander nadeel was dat Ricus al vrij snel een treffer, 5 minuten na de rust, moest toestaan, waardoor er een knak in de groep optrad. Het was een mentale test voor invallers en de as die intact was gebleven moest een zware conditieslag doorstaan. Duidelijk was wel dat 't Harde BAS na een uur volledig wegspeelde. BAS holde het merendeel achter de spelers aan, positioneel stond het niet meer goed. Leon was te ver vooruit, Raymond verdedigde juist achteruit. Tino probeerde het op rechts nog neer te zetten. Martijn dacht het met nog meer lopen te kunnen corrigeren op links. Sander Vlaanderen pakte nog menige bal weg. Hij speelde in elk geval de passes wel goed, maar de rugdekking naar buiten was minder dan met jelle. De trainer haalde Martijn weg voor Peter Ceelaert en Tino wisselde van kant. Iedereen van de 2de selectie kreeg zo zijn minuten en deze keer werd er in de wedstrijd niet gewisseld. Het verschil in kwaliteit manifesteerde zich ook in de uiteindelijk stand want de 4-0 na een uur werd uiteindelijk een 6-0. De druk kreeg de ploeg het laatse half uur niet meer van zich af, en werd nogal eens ongelukkig voor opbouw van achteruit gekozen. Ricus voelde zich er na afloop niet lekker bij, hij kreeg letterlijk geen vat op de bal. Twee treffers waren fraai. een wegdraaier bij Tim, ja dat kan kennelijk ook en een diagonale treffer bij niet doordekken. Andere goals waren frommeltjes met net doorrollen en ongelukkige scrimmage, matig verdedigen allah Sparta. BAS kon de eer niet redden. Leon was er dicht bij, hij liet de bal net te ver vooruit springen, in zijn glijbeweging nam hij de keeper ongelukigerwijs mee. De goalie liep daarbij gelukkig geen letsel op.

Na afloop was de teleurstelling groot. Het was een test op mentale weerbaarheid, zowel in de rust als na de wedstrijd. Het samendoen en samenzijn buiten het veld voelt als een warme deken. Op de reservebank werden de plaids echter na de rust niet gebruikt. In het prestatievoetbal liggen de grenzen scherp. Onder weerstand worden die zichtbaar. Op dat terrein valt er nog winst te behalen. De eenheid in kleding, wat ziet dat er gelikt uit, moet ook een eenheid in spelewijze zijn. Overigens ziet dat spel er ook goed uit, alleen hoe houdt zich dat onder druk. Kijkend naar de eerste helft hoeft BAS zich geen zorgen te maken. Het blijft er goed uit zien. Natuurlijk moet de effectiviteit omhoog. Het ondersteunen van elkaar, een ander beter laten spelen, indergeschikt maken aan het team dat is het waar het om gaat. Onder hoge weerstand is de kans om op het oude instinct terug te vallen het grootst. Met schaatsen valt dat ook niet mee, en van een scheve schaats rijden was al helemaal geen sprake. Nu tegen een top 2de klasser en straks nog eens tegen een top hoofdklasser zijn meetmomenten waar BAS 2 staat. Daarna weer gewoon de competitie in, met de leermomenten en avonturen in de winter als bagage.

De trainer was na afloop zeer ontspannen. Een goede dag veel gezien, veel informatie. Op zo'n dag hoef je niet zoveel te doen. Voor een speler is niets beter dan zelf te ontdekken waar de moeilijlijke dingen zitten, hoe het nou precies in elkaar steekt. Iven beschreef het goed, "zij deden precies wat wij moesten doen. We konden het op een of andere manier niet brengen". Die knaap is straks alleen thuis en kan daar de hele avond een oplossing voor bedenken. Als dat nou met die anderen ook zo gaat, dan ziet het goed en kan ik op gewicht blijven. Je kan wel alles willen, maar het moet ook nog kunnen. Als ik die wil maar zie dan is het genoeg. De formatie van na de rust had ook minder vlieguren, dat zag je toch ook wel. Zij konden maar een kwartier bijhouden. Die kleine tijgers Gabi en Iven deden het goed, dat komt voor mekaar. De grote mannen Marco en Tim petje af, vooruitgang. Martijn kun je altijd van op aan, ik vind wel dat hij na kerstdagen wat voller lijkt. Ja zelfs Jelle kon me vandaag goed bekoren. Over de keeper zeg ik natuurlijk niks, die wil ik houden natuurlijk, die heeft zoveel meerwaarde voor de groep. Zo'n uitslag is niet belangrijk joh, natuurlijk werkt dat bij winst omgekeerd. Beetje vervelend voor de voorzitter net nadat we besloten om een jaar door te gaan, en met Appie krijg ik problemen. Geef die inspeelballen maar terug zal hij zeggen, met 6-0 verliezen. Ik ga hem peren, de bundesliga wacht, lange onderbroeken.
Rode jasjes, zwarte polo's, piepende bandjes naar Biddinghuizen.