Sven Geling verbreekt vriendschap in Elburg.

Nadat Sven Geling vorig seizoen de harten veroverde in Elburg waren dit keer de rollen omgedraaid. Hij werd nog als held ontvangen. Maar op het einde van rit moesten we rennen voor ons leven. Taferelen als in de Turkse competitie waren hier niets bij. Politiebegeleiding, ME en noem de rest maar op. Uiteindelijk was er het menselijke schild wat Sven veilig in Biddinghuizen bracht.

Vorig jaar eindigde de wedstrijd in Elburg in een 2-2 gelijkspel. Beide doelpunten voor Elburg werden gemaakt door Sven. Twee eigen doelpunten ja. Toen wij aankwamen in Elburg werd Sven al opgewacht. Zijn eigen groupies als een echt idool betaamt. Sven nam ruim de tijd voor een ieder. Gelukkig deerde de voorbereiding van de wedstrijd hier niet onder voor de C1. Een eigen kleedkamer en ruim optijd kon er worden omgekleed voor de wedstrijd.

Al snel werd duidelijk dat we op kunstgras gingen spelen. Misschien wel een voordeel, maar spelen onder deze omstandigheden (kou, regen en wind) doen maar weinig mensen een plezier. Ook het kunstgras in Elburg heeft zijn beste tijd gehad. Het leek meer op een biljartlaken.

Maar goed, om 10.00 uur werd er afgetrapt. Ony, Sjef, David en Sjoerd op de bank. Luxe noemen we dat. Sven bemande de spits. Geassisteed door Simone en Bilal vanaf de buitenkanten. Jordy, Tom en Rutger speelden op het middenveld. Dylan stond op doel en de verdediging bestond uit Rudo, Rick, Art en Jeroen.

Na een elftal minuten gaf ESC ons een echt Sinterklaas cadeau. Een steekpass van Bilal werd door de linksachter van ESC teruggespeeld op de keeper. De keeper was op dat moment onderweg naar de bal. Miscommunicatie en de bal rolde het verlaten doel in. Een mooie opsteker, en de wedstrijd begon al niet verkeerd.

Met combinaties probeerde de C1 het vijandelijke doel te bestoken. Dit lukte aardig. Het middenveld was in handen van BAS en vanuit daar werd er richting ESC doel gespeeld. Tom Jongen had daarna de grootste kans op de tweede treffer, maar hij kreeg een riante mogelijkheid niet tegen de touwen. Een tweede treffer was wel terecht geweest. Het spel van BAS oogde goed. Zuinig aan de bal en telkens werd er goed de vrije speler gevonden. Nadat ESC een vijftal minuten de overhand had was het BAS wat weer de macht greep. Dit keer ook resulterend in een doelpunt. Rutger ging ervandoor en was niet te stoppen. Ook zijn schot was niet te stoppen en zo ging men met 0-2 de rust in. Opzich was dit best knap, want Sven mistte, na een goede combinatie, vrij voor de keeper. Zijn groupies achter de goal waren hier uitermate tevreden over.

De tweede helft kreeg ESC de wind in de rug. De lange ballen van achteruit kregen zodoende meer lengte en het leek erop dat zij zich hierdoor extra gesteund voelden. Dat was ook wel zo. De scheidsrechter deed ook nog een duid in het zakje. Maar BAS bleef ervoor gaan en hield de regie op het middenveld in handen. Telkens waren er gevaarlijke combinaties richting het ESC doel. Deze helft liet ESC zich ook niet onbetuigd. Nadat Dylan in de eerste helft al een goede save had, moest hij nu twee keer handelend optreden. Bij de derde keer moest hij zich gewonnen geven. 1-2.

De aansluitingstreffer deed bij ESC heel wat extra adrenaline door de aderen stromen. BAS liet zich echter niet gek maken. Art, Jordy en Tom bleken echte kerels en verzaakten niet. Eerder tegenovergesteld, zij lieten zich voetballend gelden. Jordy overigens ook nog een paar keer verbaal en dat is goed.

Sven zag het licht en nam alvast afscheid van zijn groupies. Hij liet als eerst zijn bolle buik zien. Vol schrik gingen de groupies richting kantine. De verdedigers van ESC waren nu nog meer onder de indruk. Rutger kwam eindelijk eens los van zijn tegenstander in de tweede helft en zette Sven vrij voor de keeper. 1-3. Alsof het al niet genoeg was, was het weer Sven die kort voor tijd uit een corner van Tom stijlvol de 1-4 binnen volleerde.

In de kantine had zich inmiddels een anti-Sven menigte gevormd. Sven kon nog ongeschonden de kleedkamer bereiken. De weg van de kleedkamer richting auto was een helse ondernemening. Sven werd voor alles en nog wat uitgemaakt. Hele straatstenen kwamen voorbij. Samen met flesjes, aanstekers en munten. BAS C1 vormde zich een menselijk schild rondom Sven. Dit keer onze held. We omarmden hem, namen hem mee terug naar Biddinghuizen. Dit op zich was weer een teamprestatie van formaat. Net als de wedstrijd tegen ESC werd deze gewonnen met goed samenspel met het team als uitblinker.