BAS 4 bekert door na penalty's

Ondanks een hausse aan afzeggers - dat bekervoetbal leeft nog steeds niet - kende BAS 4 een prima middag op het inmiddels vertrouwde kunstgras van DSV. Na 90 minuten stond er 1-1 op het bord, waarna BAS 4 - met keeper Bob in de goal - de penalty's beter nam.

Ook leider Allard - met een kwetsbare hamstring - trok de voetbalschoenen aan; en gelukkig konden youngsters Peter Ceelaert en Leon Ceelen ook mee naar Doornspijk. Twee weken geleden werd het 8-0, maar een blik op het veld ernaast zag enige bekende gezichten bij DSV 1, waaronder spits Erik, die er een stuk of 4 maakte twee weken geleden (en ook tegen Vierhouten raak zou schieten). Dat verklaart die zeperd al gedeeltelijk...

De niet helemaal fitte Gert-Jan completeerde de reservebank naast leiders Hans en Allard. Bob Veugelers was noodgedwongen keeper, want Jaco en Edwin hadden allebei een ATV opgenomen. Menno was er toch ondanks de uitwedstrijd (ook hij wilde dat geweldige kunstgras wel eens beleven), en hij startte als rechtsback. Het begin was duidelijk voor DSV 3, het 30+-team van Doornspijk, en met geluk (onderkant lat en binnenkant paal) werd een tegengoal voorkomen. DSV speelde met 2 spitsen, en Menno schoof daarom al snel door naar het middenveld, waar hij gelegenheidsmidmid Rene Luiken kon ondersteunen. En BAS 4 was voor rust dan ook beter dan DSV. Halverwege de eerste helft leverde dat een goal op: een aanval over rechts, Menno zette voor en Sieberen kopte de bal keurig in de kruising: 0-1. Rene Luiken kreeg nog een enorme schop te verwerken (geen geel), en kreeg nog een mooie kans na een fraaie steekpass van (gelegenheids)linkshalf Edo Oosting, maar het bleef bij 0-1. Bob werd nauwelijks getest in de goal, het bleef bij wat schoten van afstand, en gelukkig hield hij wel steeds het lichaam achter de bal, daar kan Engelse keeper Carson nog een puntje aan zuigen. Vlak voor rust schreeuwde DSV om een penalty, maar de scheids liet doorspelen, en zo stond het 0-1 in de rust.

Hans kwam Edo aflossen in de rust, maar het eerste half uur na rust was duidelijk voor DSV. In de counter kreeg Leon Ceelen echter de kans op 0-2, maar hij probeerde te stiften, daar waar een laag schot kansrijker leek. En spits Beekhuizen was leep, en de scheids trapte er continu in, zodat Henk vaak de vrije trap tegen kreeg. Dat kostte hem later zelfs geel, nadat hij uit frustratie de bal wegschoot. En na een kwartiertje legde de scheids de bal zelfs op de stip. Beekhuizen liet zich weer vallen, alsof hij werd vastgehouden (Menno zou de boosdoener zijn) en de scheids gaf de penalty. “Een optelsom”, zei die ook nog… Bob was kansloos op de penalty, en zo stond het 1-1. Berrie kon niet meer verder (“Ik zie sterretjes”), en er was inderdaad vuurwerk afgeschoten langs het andere veld. En Gert-Jan kwam Ane voorin aflossen, zodat Rene Luiken ondanks smeekbedes moest blijven staan. Het laatste kwartier was overduidelijk voor BAS, DSV leek er doorheen te zitten en er waren kansen, maar door eendrachtig vlaggen en fluiten werden de meesten om zeep geholpen. Vooral het terugfluiten van Hans was natuurlijk een lachertje, maar na 90 minuten stond het 1-1. Leon Ceelen (“ik neem zeker geen penalty”) werd vlak voor tijd nog gewisseld voor penaltykiller Allard.

Wat verwarring bij de scheids, die wel wilde verlengen. De lichten werden alvast ontstoken, er werd naar huis gebeld dat we wat later kwamen, maar na wat discussie werden er dan toch meteen penalty’s genomen. Het was niet echt dringen, natuurlijk waren oud-penalty-kampioenen Edo en Allard zekerheidjes, en gelukkig boden Menno en Rene zich ook aan, waarna leider Hans ook zijn verantwoordelijkheid maar nam.

DSV won de toss, maar miste meteen de eerste! Daar stond onze Bob toch als een tijger in het doel! Uiteraard miste Allard niet, maar Edo joeg zijn penalty hoog over de omheining (onder luid gejoel van de Doornspijk-jeugd). “Dat zag ik meteen”, aldus Rene, “zijn lichaam te ver achterover”. En dat voor een TC-lid… Hans, Menno en Rene schoten koeltjes raak, en omdat Bob ook kansloos was op de DSV-strafschoppen, was het 4-4.

De 6e strafschop van DSV ging echter weer mis (Leve Bob!), en zo was het Sieberen die het vonnis mocht voltrekken. Het hart klopte in de keel, maar Sieberen schoot de bal via de handen van de keeper koeltjes raak, en zo bekert BAS 4 door. Overwinteren lijkt gehaald (mits er niet op 22 december hoeft gespeeld), dus er werd zowaar gejuicht en gehost. Edo werd getroost, de leiders waren uitzinnig en zelfs emotioneel, want zij hadden toch hun lot aan deze wedstrijd opgehangen. Ze blijven dus toch nog even aan (hoewel ze volgende week allebei absent zijn)! Hopelijk de volgende bekerwedstrijd eens lekker thuis, en liefst geen DSV, want die kennen we nou wel. Volgende week weer competitie: dan komt OWIOS 4 op bezoek…

BAS4.nl