Václav voorkomt zege niet

BAS 3 kon vandaag weer beschikken over Herman Lucassen, terug van een blessure, en Wilco Visscher - net terug uit Tsjechië. Toch konden ook zij het niet verhelpen dat de buren uit Harderwijk met grote cijfers wonnen.

De vorige ontmoeting tussen Zwart Wit '63 en BAS 3 lag bij de meesten nog vers in het geheugen. Eerder dit jaar was Zwart Wit de betere ploeg, maar werd het slechts 1-0. Visscher speelde toen de niet al te vriendschappelijke spits van de 'Harderwiekers' uit de wedstrijd. Vandaag werd hij dus opnieuw op de reus van het Zuiden gezet, maar deze keer hield BAS maar een helft stand.

Vechtlust was er duidelijk wel aan de kant van BAS. Vol in de strijd en met stevig voetbal had BAS duidelijk het betere van het spel de eerste 20 minuten. Zwart Wit beperkte zich, onder aanvoering van de vriendelijk ogende spits, tot het intimideren van de tegenstanders en met name de scheidsrechter. BAS liet zich voorlopig nog niet gekmaken en vanuit een massale aanval wist Barry Kluin de bal bij Daniel Muller te bezorgen. Ondanks volmondig commentaar van de Smeepoortsche verdediging wegens vermeend buitenspel, was dit natuurlijk niet zo: er stonden nog twee spelers op de achterlijn. Muller scoorde de verdiende 1-0 en deze werd grootscheeps bejubeld door de helden van BAS 3.

Het spel van BAS was bij vlagen dan ook zeer verzorgd en achterin zat het onder leiding van Theo van Someren, opnieuw rots in de branding, behoorlijk dicht. Nadeel voor BAS was wel dat Zwart Wit de balsterke spits steeds wist in te spelen, maar Visscher - vaak met hulp van medespelers - kon steeds voorkomen dat de ploeg echt kansen kreeg. De grote dissonant voor BAS begon met klaagzangen van de Harderwijkse spits. Bij ieder licht tikje ging hij schreeuwend ter aarde en vanaf de eerste minuut wist hij de scheidsrechter al uit te maken voor "Lul", "klootzak" en andere mogelijke lichaamsdelen van de mens. De bestraffing van de niet optredende scheidsrechter was, tot drie keer toe, een laatste waarschuwing. Tot overmaat van ramp was het juist deze spits die een overtreding uitlokte die de gelijkmaker inluidde. Theo van Someren moest ingrijpen en deed dit binnen de 16 meter. Gelukkig werd de vrije bal er nog buiten gelegd, maar buiten het bereik van keeper Paul Angill verdween het schot in de verre hoek (the far corner).

Kort daarna was er een kopduel in de 16 meter van BAS. Dezelfde spits probeerde het maar weer eens. Vreemd genoeg zou je verwachten dat een scheidsrechter zich niet uit laat schelden, maar vandaag dus wel. Hij legde de bal onterecht op de stip. Met goede hoop, maar al flink wat meters in de benen, moest Het Derde dus rusten met een 1-2 achterstand.

Uitgebrande machine
De eerste 20 minuten van de tweede helft was BAS geen schim meer van de vechtmachine van de eerste 45 minuten. Niet meer dan logisch profiteerde Zwart Wit optimaal van de vele fouten van BAS en liep zo uit naar 4-1. Vanuit een hoekschop van Kees Doppenberg kon BAS toch nog hopen op aansluiting. Liggend scoorde Sieberen Sybesma, maar helaas viel vrijwel meteen na de 4-2 ook nog de 5-2. Weer kwam BAS terug. Kees Doppenberg, de Pi-Air van BAS, schoot werkelijk schitterend met links in. Waar de keeper eerder een poging in de verre kruising van Sybesma nog wist te pareren, was hij nu helemaal kansloos. BAS leefde nog en kon nog hopen op een puntje.

Grote kansen kwamen er alleen niet meer. Waar BAS in de eerste helft via Daniel Muller en Ane Sybesma nog een aantal bijna-kansen had, liep het bij de 5-3 steeds nèt niet. Daarnaast werden ook nog eens de spaarzame aanvallen die wel goed gingen afgevlagd of onderschept. Gevolg: de leden van het Zwart-Witte korps konden via hun spits uitlopen naar 7-3. Kroon op het harde werk van BAS had de laatste aanval van de wedstrijd moeten worden. Ane Sybesma werd vanaf eigen helft de diepte ingestuurd, maar werd tot grote verbazing van vriend en vijand afgevlagd (en gefloten) voor buitenspel...

Man van de Wedstrijd was duidelijk Theo van Someren, al is dat in zo'n wedstrijdverslag niet duidelijk op te maken. Sterk van Van Someren was het vooral dat hij zijn hoofd redelijk koel wist te houden en de verdediging sturing kon blijven geven, al moest uiteindelijk ook hij even toegeven aan de niet zachtzinnige intimidaties van De Viss(ch?)ers uit Harderwijk. Toch bleef hij, tot aan de laatste minuut, er vol voor gaan.

Behalve Johan Amsing werd vandaag toch ook Chris van Groningen node gemist. Hij werd uitgeleend aan BAS 2 en speelde daar verdienstelijk tegen zijn oud-werkgever. Bij BAS 3 had hij misschien net die extra kracht kunnen geven om het vechtvoetbal langer vast te houden.