Pap in de benen

Na een vrije Goede Vrijdag was het weer eens vroeg op de zaterdag die volgde.... dus voor de zekerheid app-te Harm iedereen nog even wakker. Aangekomen bij BAS een heerlijke bak koffie voor de ouders om wakker te worden om vervolgens met 5 kids naar Swifterbant af te reizen. Kai en Nik gingen rechtstreeks wat het totaal op 7 man bracht.

Half negen “sharp” floot de scheidsrechter voor het begin van de wedstrijd. De wedstrijd was mooi in evenwicht en het spel golfde heen en weer. SWIFT was misschien ietsje sterker, maar onze boys deden het gewoon weer erg goed. De eerste kansjes waren voor SWIFT, maar Sam had op elk schot een antwoord. Wat een keeper……!!! De verdediging met Jurre, Julian en Kai stond best goed en er was moeilijk door te komen. Kai kreeg het zelfs op zijn heupen en stoomde naar voren. Hij was niet te stoppen en werd door een verdediger van SWIFT neergehaald. Een mooie plek voor een vrije trap, dus iedereen riep in koor JULIAN, JULIAN…..!!! Een vlammend schot volgende en de 0-1 stond op het bord. Prima start van de wedstrijd. SWIFT schrok van de tegengoal en deed er een tandje bij. Helaas voor BAS..... niet veel later werd het 1-1 en zelfs 2-1. Met Marc en Nik op het middenveld zag het er allemaal best degelijk uit, maar de energie ebde wat weg uit hun benen. Geen enkele wissels was toch flink aanpoten voor de mannen…… de 3-1 volgde. Nog even door op het tandvlees tot de rust.

Snel naar Harm en Floris om wat water te drinken en even bij te komen. Iedereen weer even op scherp gezet en de tweede helft kon beginnen.

Opstelling werd niet gewijzigd, behalve dat Sam kon gaan voetballen en Marc ging keepen. We konden op zoek naar de aansluitingstreffer!!
Waar Joost in de eerste helft er als spits nog gevaarlijk uit kon komen, had hij het nu wat lastiger. Een grote snelle verdediger van SWIFT wist telkens onze aanvallen onschadelijk te maken. Naar mijn idee hoorde deze jongen ook niet thuis in het team, maar hij bleek toch echt “net 8 geworden” te zijn. Was je hem net voorbij met de bal, hoefde hij maar 3 stappen te zetten en stond al weer naast je. Ook het feit dat we geen wissels hadden begon zijn tol te eisen. Eerste paar minuten in de tweede helft waren nog wel aardig, maar daarna stortte het team in elkaar. Aan alle kanten werden we voorbij gespeeld en er was eigenlijk geen redden meer aan… 4-1 …… 5-1 en zelf 6-1 op het scorebord. Je zag de vermoeidheid op de gezichtjes, maar de scheids liet lekker doorvoetballen. Bij 7-1 vond ook hij het wel genoeg en floot voor het einde.

Conclusie…… die lange achterin (die net 8 geworden was) bij SWIFT hoorde er niet thuis, wel aardige 1e helft en verder hebben we het er maar niet over. Uithuilen en vooral uitrusten …. volgende week zaterdag een dagje vrij en dan op 29 april naar sv Lelystad.
Fam. Nap