MET DE HAKKEN OVER DE SLOOT.

Zaterdagmiddag was het de beurt voor BAS2 om naar Ermelo af te reizen.
Vorige week nog tegen DVS’33 om het kampioenschap. Nu de andere club uit Ermelo die zich in de onderste regionen van de 3e klasse D begeeft.
Voor BAS 2 dus een wedstrijd om te herstellen en evt. het vertrouwen terug te winnen.
Niets was minder waar en er werd ternauwernood met 3-4 gewonnen.

Om 10.30 uur werd er naar Ermelo gereden. Voordat er vertrokken werd, maar ook onderweg in de auto werd er driftig over volgend seizoen gesproken.
Terwijl trainer Claassen dit seizoen nog niet als verloren wil zien.
Maar mocht dit dan toch zo zijn, waren er wel allerlei positieve geluiden te bespeuren.
Dit in de trend van, als we dit elftal nou eens bij elkaar houden voor volgend seizoen.
Amsterdamse studenten, een talentvolle keeper, de ouwe garde uit Zwolle en dit alles aangevuld met overige polderjongens. Het “dreamteam” van Claassen en konsorten.
Maar vanmiddag moest de focus op EFC’58.
Er werd gestart met Ceelen en B.Westerhof in de basis. Twee spelers die zich vorige week als professionals hadden gedragen om de hele wedstrijd zonder wanklank op de bank plaats te nemen. Daardoor mochten vakantieganger R.Oomen, de scheenbeen geblesseerde v.Someren en Kleinschaarsberg op de bank zitten.
Hedenmiddag in Ermelo was de leidsman, de enige echte Evert ten Napel. Deze scheidsrechter duldde deze middag van niemand commentaar. Hetgeen Evert zelf bekend mee is geworden.
De wedstrijd was nog maar net 3 minuten uit toen de eerste doelkans zich voordeed voor BAS2. Maar K.M. Oomen miste voor open doel. Een kans die op “dumpert.nl” niet zou misstaan. Maar gelukkig 7 minuten later was het Vos die de 0-1 binnen frommelde. Na euforie, iets waar BAS2 wel vaker last van heeft, wordt er van een doelpunt te lang na genoten. We geven de tegenstander weer ruimte om aan te sluiten en alles is voor niets.
Maar door in eerste instantie een fabelachtige redding van Versteegt, was het toch EFC’58 die de 1-1 scoorde.
Zo verging het bij de 1-2 van Tolhoek niet anders. Het was wederom EFC’58 die de aansluitingstreffer binnenschoot. Gelukkig was het voor rust nog Vos die bij de tweede paal de 2-3 binnenfrommelde. Dit was dan ook de ruststand.
Claassen was “not-amused”. Hetgeen hij voor ogen had, klopte geen hout van. Het spelpeil aan BAS-zijde was ver beneden peil. Een voetballend elftal die op het kunstgras niet uit de voeten kan ? Dan zit er echt iets niet goed !!
Zou het sleutelwoord “beleving” zijn ? De gegeven complimenten konden de ijskast in en moesten plaatsmaken voor het opstropen van de mouwen.
Door in de tweede helft gebruik te maken van de wisselspelers werd er geprobeerd het tij te keren. Het zou niet de middag van BAS2 zijn. Er werden nog twee penalty’s gegeven door Evert. Waarvan de laatste door Westerhof genomen. Deze leverde gelukkig de drie punten op voor BAS om mee naar Biddinghuizen te nemen.
Komende week een herstel weekend en daarna staat de polderderby tegen Swift’64 op het program.

Peter Claassen