De wonderen zijn de wereld nog niet uit!

Het is vandaag 8-9-2007 en de eerste competitiewedstrijd van het seizoen 2007/2008 stond op het programma. De tegenstander was KHC A1D. De laatste ontmoeting tegen dit team was in de beker in het vorige seizoen. Toen werd er met 5-0 gewonnen. Het seizoen begon slecht met veel blessures. Sam die met zijn enkel zit, Niek die binnenkort een kijkoperatie heeft, Koen die aan het revalideren is van een scheur in zijn kuitbeen, en Killian die een tik op zijn kuit heeft gehad. Ook voegde bij de warming-up Rick zich bij de blessurebank hij had last van zijn bovenbeen. De mensen die goed hebben geteld merken op dat we dan maar 9 veldspelers en 2 keepers hebben. Dat klopt, maar onze multifunctionele keeper Ricus werd gewoon op de linksvoorpositie gezet en Remon zou vandaag het doel verdedigen.
 
BAS begon zwak en terughoudend en dat gaf KHC, waar veel fysieke jongens speelde, kans om uit te breken. Youri, die de plaats van Koen overnam als linksback, had een snelle KHC-speler tegenover hem staan en kon hem bij zijn eerste actie niet meer achterhalen. De rechtsvoor (Wietse) wist de bal met een stiftje over Remon te liften. Zo was in de 15e minuut de 0-1 een feit. Zo stond het eerste tegendoelpunt voor BAS deze competitie genoteerd. Er werd gelijk ingegrepen. Paul ging linksachter spelen om de snelle rechtsvoor tegen te houden (die na de wisseling geen kans meer maakte tegen de V8 van Paul) en Youri ging de aanval versterken rechtsvoor.
Dit tegendoelpunt was een signaal voor de blessurebank en leider Bert Kok om de A1 aan te moedigen. Dit resulteerde in de 20ste minuut in een doelpunt van Fatos Azemi ( topscorer A1 2006/2007 ) Jeroen Tolhoek, die een felle wedstrijd speelde, wist de bal tussen 2 verdedigers te steken op Fatos, die via de linkerkant een actie maakte, de laatste man uitkapte en vervolgens de bal langs de uitkomende keeper wist te schieten; 1-1. Nu kwamen de Biddinghuizenaren los en gebeurde er een wonder. Tim Breg, de voorstopper die normaal het koppen aan zijn mede centrale verdediger Guido Westerhof over laat, wist op wonderbaarlijke wijze toch zijn hoofd tegen de bal te zetten nadat de keeper de vrije trap van Niels Bos weg stootte. De bal ging via het hoofd van Tim door de benen van de doelman van KHC en zo stond de 2-1 op het scorebord. Tim die vorig seizoen droog stond, wat betreft doelpunten, liep vervolgens heel droog terug naar zijn positie of er niets gebeurd was. De laatste 10 minuten werd zeer slordig afgemaakt. Het middenveld stond in de verdediging en de drie aanvallers leefden op een eiland voorin. Doordat de aansluiting niet goed was bij BAS kreeg KHC meer kansen, maar dit werd niet uitgedrukt in doelpunten.
 
In de rust gaf gelegenheids linksvoor Ricus Winnubst aan dat hij nog wel wou voetballen en zo kon Remon zijn keepersklofje aan houden. Na 6 minuten was het al raak en werd de score uitgebreid. Doelpuntmaker was niemand minder dan Fatos Azemi die, door Paul gestuurd, de bal in de linker hoek wist te schieten. Vervolgens werd de score binnen het kwartier nog uitgebreid tot 4-1 toen Fatos wederom op tournee ging. Hij kapte de linksback uit, de mid-mid, de voorstopper én de laatste man. Hij schoot echter tegen de keeper op. Hierdoor belandde de bal bij Jeroen. Hij schoot tegen het been van de linksback waardoor de bal met een boogje op de tenen van Corné belandde, die de bal er rustig in gleed. BAS kreeg vleugels, maar werd een minuut later weer naar aarde gehaald. Scheidsrechter Ap Drenthe kende KHC een penalty toe nadat de spits onderuit werd gehaald in de zestien. Aanvoerder Jos stond klaar en schoot de bal de linkerhoek in. Remon toucheerde de bal nog, maar kon de inzet niet keren. 4-2. Na dit doelpunt werd er een kwartier alleen maar gezeurd en gescheld. Waarom vragen we ons af? We stonden immers voor. In de 72ste minuut bracht keeper Remon, na een lange bal, Fatos in stelling en kreeg zo een assist achter zijn naam. Fatos wist de bal opnieuw in de linkerhoek te schieten.
Maar zoals ik al had vermeld was dit een wedstrijd vol wonderen zo ook nóg een mirakel. Ricus Winnubst, zo’n beetje keeper vanaf zijn geboorte, heeft tot deze middag 2 doelpunten achter zijn naam, omdat hij 2 keer een penalty heeft mogen nemen in de D’s. Nu was het weer raak. Na een mooie hakbal van Jeroen kon Corné opkomen over de rechterflank. Hij schoof de bal richting de penaltystip, waar Ricus opdook. Middels een sliding ging de bal over de keeper, die er nog met zijn vingertoppen aanzat, het doel in. Het doelpunt was een feit en de eindstand 6-2 stond vast. Na deze middag werd het bier gehaald door Stephan die jarig was geweest. Na wat nagekletst te hebben in de kantine ging iedereen huiswaarts om zo bij te komen van deze wonderen. Want vandaag hebben we geleerd. De wonderen zijn de wereld nog niet uit!
Koen Schols