Knap lastige overwinning op 't Harde.

De wedstrijd in speelronde tien betrof de thuiswedstrijd tegen 't Harde B1. Een goede middenmoter in de 2e klasse B, daar waar BAS B1 tot op heden de minste verliespunten heeft. BAS kon de favorietenrol moeilijk aan, al waren achteraf gezien, de eerste en de laatste tien minuten voldoende om meer puntverlies te voorkomen.

B1 begon in precies dezelfde opstelling als twee weken terug tegen SVI B2. Jelle kon weer plaatsnemen op de bank en deed dit naast, onze redder in nood die geen redder werd, Jorrit Doorman. Rutger ging de C1 versterken en verder mistten we Sjoerd en Tom D. met blessures. Voor Sjoerd lijkt het einde seizoen, Tom D. gaat komende week weer trainen.

BAS had er in de openingsfase duidelijk zin in. De bal ging rond en er was veel beweging vanaf het middenveld. Tom, Art en Jordy hadden oog voor elkaar en voor de diepte. Onze voorwaartsen stonden er even bij te kijken, hadden te weinig initiatief. Geen beleving bij Sven. Het was dan ook teleurstellend dat de sterke openingsfase niet beloond kon worden met een doelpunt. Aan de andere kant moet ook gezegd worden dat de keeper van 't Harde er ook een paar goede ballen uit heeft gehouden en het houtwerk zijn dienst deed.

Waar je dan bang voor bent gebeurt dan ook. In een tegenaanval van 't Harde stapelden enkele foutjes van BAS zich op en dit resulteerde in een tegendoelpunt. Het eerste tegendoelpunt op eigen veld, de eerste achterstand in de competitie. En dan eens kijken hoe de mannen hier mee om gaan. Een onvoorziene en onbekende situatie leidde tot lichte paniek. Geloof in eigen kunnen zakte, alsook het vertrouwen in elkaar. We hadden elkaar juist nu het hardst nodig. Dan moeten we van elkaar op aan kunnen.

In de rust kwam Jelle het veld in voor Tom. De opstelling werd wat gewijzigd. Na de rust een ontzettend hard werkend BAS B1. Steeds meer ruimtes kwamen erop het veld en dan vooral het middenveld. BAS ging hier goed mee om. Uiteindelijk was er een tijdelijk staken van de wedstrijd (foei Stefan!) voor nodig om de bal eens in het net te laten belanden. Via een corner werd de bal door de jarige Art binnen geknald! Het hek was nu echt van de dam en BAS liet zich van de beste kant zien. Hoe de aanval ging waar de voorsprong pakten staat me niet meer bij. Ik zag wel dat Christiaan genadeloos uithaalde! Ik zag een verbouwereerde keeper. Een hevig natrillende lat. Trotse Opa in de kantine. Maar bovenal een hele grote ontlading bij het gehele team en supporters langs de lijn!

In de laatste vijf minuten lukte het Christiaan nog tweemaal te scoren. Eerst via een vrije trap en later kon hij een voorzet van Rick binnen werken. Zo werd de wedstrijd toch nog tot een goed einde gebracht. Het grootste winstpunt zal in het verdere verloop van de competitie moeten blijken. Hebben we dan wel de klasse om de wedstrijd en onszelf onder controle te kunnen behouden?