Hardwerkend C1 krijgt te weinig tegen WVF.

De 2-2 eindstand op sportpark de Schelp was een schlemielige afspiegeling van wat er daadwerkelijk op het veld afspeelde. WVF was maar voor een ding naar Biddinghuizen gekomen, dat was het ontregelen van de aanvallen van BAS en zelf toeslaan op de counter.

BAS bleek niet geheel wakker, want het was de counter tactiek van WVF welke tweemaal succesvol was in de openingsfase van de wedstrijd. Het waren zo ongeveer twee identieke situaties. Een bal achter de verdediging, de verdediging op één lijn zonder rugdekking en de WVF aanvaller had vrije doorgang richting Dylan. Dylan had tot tweemaal toe niet het juiste antwoord. Zo kon BAS C1 in de achtervolging.

De achtervolging kreeg gelijk vanaf de aftrap gestalte. Het was een combinatie tussen Bilal en Rutger welke eerstgenoemde keurig afrondde en zo de aansluitingstreffer produceerde. C1 had al eerder de mogelijkheid om te scoren, maar via de buitenkanten konden we de kansen nog niet omzetten in doelpunten, dit keer gelukkig wel. Tot aan de rust was het WVF wat zich liet inzakken en BAS dat het spel probeerde te maken. Met de nadruk op proberen, alles verliep niet geheel vlekkeloos. Kansen kreeg men wel, het houtwerk deed zijn dienst na een inzet van Bilal.

Na een kwartier spelen in de eerste helft moest BAS overigens verder zonder aanvoerder Tom. Een verschrikkelijke charge op zijn enkels overleefde hij niet. Hopelijk komt hij dit seizoen nog in actie. Deze wedstrijd moesten we het ook al stellen zonder Art, Art speelde meer dan verdienstelijk mee bij de B1. Daar waar later ook nog Sven en Bilal goed invielen. Simone heeft inmiddels groen licht gekregen van de verzorging en mag vanaf dinsdag weer meetrainen.

Dan de tweede helft. De schouders moesten eronder, want de achterstand moest ongedaan worden gemaakt. Gelukkig begreep iedereen de boodschap. Achterin zat het dit keer goed dicht. Rutger liep nog maar eens zijn snot voor de ogen. Rutger was veruit de speler waar de meeste dreiging vanuit ging. Het was dan ook dezelfde Rutger die vlak na rust een mooie mogelijkheid op de gelijkmaker onbenut liet.

BAS bleef maar doorgaan en WVF kon alleen maar tegenhouden. Het spel werd zienderogen beter en het was wachten op de logische gelijkmaker. Uit een vrije trap van Rutger belande de bal iet wat gelukkig voor de voeten van Jordy. Jordy behield keurig het overzicht en gaf Sven een niet te missen kans. De topschutter van de C1 hield het hoofd koel en schoot keurig in de onderhoek. Het sein om de overwinning binnen te slepen! De mouwen werden nog hoger opgestroopt en de schouders er nog meer ondergezet. Waar BAS C1 voor de winterstop weleens tekort schoot op mentaal gebied, liet men nu fikse verbetering zien.

De beloning kreeg men bijna uit een goed genomen corner van David. Sven zette goed zijn hoofd hiertegen, maar de WVF'er bij de eerste paal kon nog net zijn voet ertegen zetten. Na enkele hachelijke situaties was de grootste kans uiteindelijk in een drie tegen twee overtalsituatie. Rutger dreef met de bal aan de voet op naar het doel. Sven rechts van hem, Bilal links. Rutger gokte en gokte verkeerd. Helaas voor ons. Het was ons en ook Rutger van harte gegund. Niet veel later floot de scheidsrechter (na slechts één minuut blessuretijd) voor het eindsignaal.

We hebben geen drie punten kunnen bijschrijven aan ons totaal, maar hebben zeker weten gewonnen. De winst zat hem in het knokken, in het karakter tonen. Wees er trots op, het is misschien wel meer waard dan drie punten!

Nu eerst even Ajax kijken. Vergeet de e-mail over het Pinkstertoernooi niet terug te sturen. De eersten zijn al binnen. :-)