De elfde van de elfde, OWIOS JO11-1 als tegenstander, tweede in de competitie.

We hebben eerder dit seizoen al punten gepakt bij de nummer 1, het vertrouwen in een goede afloop tegen OWIOS was groot. Het bleek een wedstrijd met een bizar scoreverloop te worden. Na een kwartier stonden we op een prima 3-0 voorsprong, niemand deed ons wat. Goed samenspel, goed positiespel bij balbezit, middenveld voerde zijn verdedigende taken prima uit, het liep als een zonnetje. De mannen van OWIOS waren echter niet van plan zich zomaar gewonnen te geven en knokten zich terug. Nog voor rust was de stand gelijkgetrokken naar 3-3.
Doelpunt Jesse, ruststand 4-3.

In het begin van de tweede helft zagen we hetzelfde beeld als in het begin van de eerste. BAS liep uit naar een 6-3 voorsprong. Kat in ’t spreekwoordelijke bakkie, zou je denken. De reus van OWIOS (zeker een toekomstig NBA kandidaat…) bleek echter moeilijk af te stoppen, er werd bij BAS niet meer collectief verdedigd, er vielen wat gaten en dus ook wat tegendoelpunten.
Eindstand 6-7 en helaas met een naar gevoel het weekend in.

Nu is er tijdens en na verloren wedstrijden altijd wel wat gemor.
Van de trainers, van ouders, van iedereen die het team een warm hart toedraagt.
De laatste tijd wordt er veel gesproken over het missen van “strijdlust” van de spelers en het gevoel van “de beuk erin willen gooien”. Dat is de afgelopen 3 á 4 weken naar mijn mening soms terecht geweest, soms niet. In deze wedstrijd tegen OWIOS (een enkele uitzondering daargelaten) zeker niet!
Al helemaal niet omdat het team doorknokte na de enorme overtreding die er op Simon gemaakt werd waardoor hij half uit de wedstrijd is geschopt, de aanslag op de knie van Job die zich tijdens de wissel stond te verbijten, het keihard geraakte oor en de tand door de lip bij Lesley en het stuitje van Don Levi. En dat waren dan nog de opvallendste kwetsuren.

Strijdlust was er, de beuk werd erin gegooid, er werd voor elkaar geknokt.
We doen het team tekort als we ze daar geen enorm compliment voor maken.
Klasse mannen, goed gedaan! Nu vol goede moed naar de volgende pot!

Peter