BAS pakt zege in degradatieduel

Na de 1-5 zeperd thuis tegen Dronten, toch ook geen hoogvlieger dit jaar, stond vandaag een andere tegenstander uit de onderste regionen op het programma. Wilsum begon net als BAS met 7 punten, maar kon geen vuist maken tegen de Biddinghuizers: 1-2 winst.

In Wilsum waait het altijd; zelfs op een windstille dag. Taktisch werd dus bij de toss gekozen voor "windje mee", zodat de 13 van BAS (jawel: 13 man en allemaal uit het eigen team) lekker met de wind in de rug achterover konden leunen op zoek naar de eerste overwinning-met-alleen-eigen-spelers van het seizoen.

De eerste helft golfde de wesdtrijd lekker op en neer. Zowel BAS als Wilsum maakte veel fouten. Een gedrocht van een wedstrijd voor de neutrale toeschouwer, maar als je binnen de lijnen staat is zelfs dat spannend. De laatste plaats stond immers op het spel. Bert Doppenberg, verrassend aanwezig als toeschouwer, zal zich over het voetbal nog wel eens achterop zijn kale bol hebben gekrabd...

BAS had voetballend wel iets overwicht, maar kon dat de hele eerste helft niet in echte kansen omzetten. Gek genoeg bleek Wilsum dat wel te kunnen, maar de ploeg kwam niet verder dan ballen naast. Blijkbaar hebben ook zij moeite met scoren ;)

De 4-4-2 opstelling met Marcel en Kemal op de flanken werkte redelijk tot goed aanvallend. Maar gek genoeg waren het wel juist de backs die alle ruimte hadden. Jan had een aantal voorzetten kunnen afleveren; Piet schoot zelfs vanuit de korte hoek op doel, maar jammer genoeg naast. Om het nog maar eens te digitaliseren: voortaan binnenkantje voet, in de lange hoek, in de P van de kruising (!). Dat gezegd hebbende is eigenlijk de eerste helft wel beschreven. Voetballend wat overwicht, maar moeite met de eindpass. De beste actie van voor de rust was van Barend, die een inzet van dichtbij katachtig wist te degraderen tot corner.

Rusten was als altijd funest voor BAS. Binnen een minuut (Sieb had de vlag nog niet eens uit de kleedkamer opgehaald) keken de Biddinghuizers tegen een achterstand aan. Naar verluidt had Barend even een "minder momentje", bijna direct vanaf de aftrap. Ergo: 1-0 voor de thuisploeg. Maar, zowaar bloeide er iets in het veld. BAS leek door te hebben dat er vandaag toch echt tijd was voor dingen. Tijd om rond te spelen, de aanval te zoeken en vooral ook de vrije man te zoeken. Goed; de gelijkmaker moest uit een wat rommelige situatie komen: Kemal scoorde bijna, er waren er nog een paar dichtbij, maar uiteindelijk mocht Jeroen van Dijk het vonnis vellen. Koeltjes schoot hij de 1-1 binnen en beide ploegen waren weer in evenwicht.

De fase daarna bleef BAS het betere van het spel houden. Wilsum kwam niet aan aanvallen toe, maar toch creërde BAS nog te weinig kansen. De troef en beslissing bleek gewoon op de bank te zitten. Kemal, moe na maar 4 uurtjes slaap, liet zich wisselen en nam de vlag van Sieberen ter hand. Die legde op zijn beurt twee minuten later met zijn eerste balcontact een prima steekbal van Jeroen tussen de touwen. En, zowaar: het licht ging nu eindelijk echt aan bij BAS. Opportunisme, aanvallender spel en kansen. De 3-1 was de beslissing geweest, maar het houtwerk speelde vandaag een hoofdrol. Eerst raakte Wilsum het ijzer, waarna Vink en Dirk van Dijk konden wegwerken, BAS maakte het nog bonter. Henri Spit legde voor en via een carambole van twee oranjehemden belandde de bal bij Sieberen voor de voeten. Die telde de 3-1 al, maar zag een extra carambole via twee palen het doel weer uitgaan.

Dus: heikele laatste minuten met de billen bij elkaar, met kansen voor beide ploegen (Drik, ga dan zelf), maar tot grote vreugde van BAS klonk ineens toch het eindsignaal: drie dik verdiende punten, met alleen eigen spelers mee naar Biddinghuizen. Dat mag gevierd worden.

Proost!