Punt wordt in slotfase teruggestolen

Hoe dicht een overwinning kan liggen bij een gelijkspel of nederlaag, bleek zaterdag maar weer eens. Vlak voor tijd was er de uitgelezen kans om 3 punten te stelen uit Wapenveld, maar het werden er nul.

WZC, de nummer drie van de ranglijst, betrad veld drie (want veld 2 was nog slechter) met een redelijk team, waarin vooral de aanvallers de gevaarlijke mensen waren. BAS begon met een voorzichtige 4-4-2, met deze week Ruud als directeur van de verdediging. Vandaag overigens meer een tennistoernooidirecteur, maar daarover later meer. Jan Vink en Jeroen Schoot Uiterkamp vormden de verdedigende flanken en Piet Scholtanus mocht het vandaag vanuit het centrum proberen. Het pakte boven verwachting goed uit, dus in dat opzicht zat het wel goed met de hoge hoed van Bolmer. WZC was voetballend de betere ploeg, maar wist in de eerste helft maar weinig echte kansen te creëren. Jammer dat dan de eerste de beste binnen vijf minuten er wel in lag. Een individuele actie op rechts en vanuit de draai verdween de bal, moet gezegd, schitterend achter doelman Riep.

Daarna was het nog steeds WZC dat voetbalde, maar BAS dat de grootste kansen kreeg. Ane (niet helemaal fit, dus zet mij maar in de basis, dan kan ik altijd uitstappen) werd met een prachtige pass weggestuurd door zijn broertje, maar vond op zijn schot de doelman op zijn weg naar de gelijkmaker. Paul Doppenberg, de andere van de twee spitsen, kreeg daarop ook een kans. Ook uit een pass van Sieberen, al moest Paul (en dat mogen we ook van hem verwachten) er zelf iets meer werk voor doen. Zijn inzet vanaf de linkerkant ging maar net voorlangs. Sieberen zelf kreeg tegen de rust ook nog een grote kans (groter dan hij zelf dacht). Eerst stuurde hij uit een pass vanaf het middenveld zelf Doppenberg weg, die daarop binnen de 16 meter werd gevloerd. Beide BAS-spelers hielden zich meer bezig met het ontbreken van het fluitsignaal, dan dat Sybesma een betere doelpoging probeerde dan deze, die over ging.

Het commentaar van de leiding van WZC was in ieder geval een opsteker voor BAS. "Gezien de kansen had BAS 3-1 voor moeten staan" hebben we al heel wat jaren niet meer gehoord. De taktiek werd de tweede helft nog verder bijgesteld. Gert-Jan, in de eerste helft al ingevallen voor Ane, werd als midden-mid geposteerd. Howard schoof naar de aanvallend-midden-mid positie en Rowdy kwam als rechts half. Achterin veranderde weinig. Alleen Ronald werd vervangen voor Reint. Realisme was troef en aangezien WZC vér naar voren verdedigde, was het devies: "over de verdediging heen leggen". Ruud, die de uittrappen vanaf de 5 meter voor zijn rekening moest nemen, probeerde het uit alle macht. Schreeuwend als het servicekanon van de dames-dubbel die een driesetter moet spelen trapte hij voor wat hij waard was. Overigens, zo vertrouwden de spelers van BAS na de wedstrijd toe, zonder schreeuw kwam hij verder dan met... Toch kwam er uiteindelijk voldoende gevaar uit. Met Paul en Sieberen voorin was er volop beweging en vooral ook snelheid. En die betaalde zich uit. Terwijl Ane nog onder de douche stond, gaf Rowdy vanaf rechts een voorzet op maat richting centrum. Paul, aan de rechterkant van het veld, stond op het moment van passen 'buitenspel', maar niet hinderlijk. Sieberen, die keurig aannam en koel afrondde oog in oog met de keeper stond dat zeker niet. Toch werd het doelpunt, wel heel eenvoudig in de ogen van BAS, afgekeurd na beklag van de WZC-grensrechter.

De goal begon bij Michael
De toon was in ieder geval gezet. WZC begon minder te spelen. Hoewel de kansen groter waren dan in de eerste helft, zag het er aanvallend steeds rommeliger uit. Bovendien stond de verdediging van BAS als een huis, evenals keeper Wil die, moet ook weer gezegd, een paar keer ook het geluk aan zijn zijde had. Bijvoorbeeld toen een inzet van WZC op de paal kwam en er later één op de lijn pas kon worden gestopt. Gezien de kansen van de thuisploeg, leek het er op dat WZC met een 2-0 de wedstrijd zou gaan beslissen. Vijf minuten voor tijd dacht Michael daar anders over. Een ingooi deed hij bij Howard belanden, die doorkopte op Paul. Hij leek er niet bij te kunnen, maar gleed de bal via een carambole met de doelman zodanig dat Sieberen alert kon reageren en deze tussen de palen mocht schieten. 1-1 en gejuich aan BAS-zijde. Misschien zou het toch lukken een punt te 'stelen' bij de nummer drie... Woede bij WZC en zo ontstond er nog een spannende slotfase. Eerst al een vrije trap vanaf de middenlijn voor WZC, maar daar kwam niets uit. Daarop een combinatie van BAS die richting Paul ging. Hij stuurde zichzelf de diepte in en kwam een heel eind. "Aan het eind wilde ik hem nog één keer aanraken en dan inschieten. Ik hoorde Sieberen wel roepen, maar vertrouwde op mijn eigen kans". Uiteindelijk was het laatste tikje net te hard en strandde de aanval precies tussen Paul en de doelman van WZC. Een iets korter tikje, of toch die pass voor het lege doel langs richting de linkerkant.... en....

Maar het mocht vandaag niet zo zijn. WZC bouwde op. Rowdy beging een forse overtreding (maakte zelfs in zijn sliding een natrappende beweging), tegenstander boos. Beide spelers met rood van het veld. En een vrije trap voor WZC. Uit de warboel voor het doel van BAS, viel de bal ineens voor de voeten van een Wapenvelder, zodat in de laatste minuut toch nog 2-1 op de borden kwam. "Ik had hem misschien weg kunnen stompen" vertelde Wil na de wedstrijd. "Het was mijn schuld. Ik stop met voetbal" voegde Jan eraan toe. Volgens uw verslaggever was het gewoon domme pech.

Wel hoopgevend voor de rest van de competitie, want als je bijna kan winnen van de nu nummer twee, zit er meer in het vat dit jaar.