Routine wint dik van jeugdig enthousiasme

BAS 4 was gemiddeld bijna twee keer zo oud als tegenstander WHC 4, maar (ook) deze middag won de routine het ruimschoots van het jeugdige enthousiasme. BAS 4 zegevierde dik verdiend met 3-0.

Het wilde deze week niet erg vlotten met de afzeggers. Op vrijdagavond waren het er pas drie, zodat het doemscenario van loten of gewoon spelers aanwijzen die niet mee mogen doen zowat uit de kast gehaald moest worden. Gelukkig waren Haijo en Gerben zelf zo sportief om de schoenen uit te laten deze middag. Vijf wissels dus, en waren er drie weken geleden al de nodige oh's en ah's te horen bij het aanhoren van de opstelling: vandaag waren er open monden (verbazing? afgrijzen?) te zien toen Hans de wissels bekend maakte: hij had Marco, Lowie, Ferry, Berrie en Allard op de bank geposteerd.

De beginfase was voor de mannen (jongens) uit Wezep. Een zeer jeugdig team (naar verluid grotendeels de A1 van vorig seizoen), met een stevige begeleiding. Na de warming-up gingen ze nog even naar binnen voor de puntjes op de i. Grote kansen kregen ze echter niet, en gaandeweg de eerste helft kwam er meer evenwicht in de wedstrijd, waarbij BAS 4 een paar aardige kansen kreeg. Bob kwam een teenlengte te kort bij een voorzet van Hans, en Menno had veel meer tijd dan hij dacht na een doorschietende bal vanaf de zijkant. Jaco moest ook een keer handelend optreden na een schot in de korte hoek, maar het evenwicht was er nog steeds bij rust: 0-0.

Vijf wissels dus in de rust, en je zag de verbazing bij de tegenstander toen dat aan de scheids werd meegedeeld. Voor rust speelde BAS 4 al heel degelijk, maar na rust ging de turbo er helemaal op. Achterin stond het weer als een huis, en voorin werden er volop kansen gecreeerd. De 1-0 viel wat gelukkig. Hans werd vrijgespeeld op rechts door Menno, en zijn voorzet werd door de keeper gelost. Marco stond goed en scoorde 1-0. De 2-0 viel al snel: mooie aanval over rechts, en Menno mocht bij de 2e paal helemaal vrijstaand de voorzet van Berrie binnenkoppen. Eindelijk een competitiegoal voor Menno dit seizoen: en gelukkig nog in oktober. Meteen daarna de mooiste aanval van de middag, met weer Berrie; een overstapje van Lowie, maar Hans schoot met links tegen de keeper aan. Uit de daaropvolgende hoekschop kopte Lowie bijna raak, maar het bleef dus 2-0. WHC 4 probeerde het daarna nog wel, maar zoals gezegd: achterin stond het goed. Daniel haalde nog een corner van de lijn, maar eigenlijk was de overwinning nooit in gevaar. Vlak voor tijd was dan het moment van Ferry van Dekken. Alweer weken lang op zoek naar dat doelpunt, en nu was het zover. Een indraaiende vrije trap van Hans werd eerst gemist door Marco, en voordat de bal bij de 2e paal zou binnenploffen, schoot Ferry hem voor de zekerheid maar binnen. "Ik zag de scheids dan ook met de arm omhoog staan, dus ik moest hem wel raken", aldus de blije Ferry. Eindstand 3-0.

Tevredenheid alom, dit was een van de beste wedstrijden dit jaar, en dat tegen een nog ongeslagen tegenstander. Het kratje was erg koud, maar werd toch zonder mopperen geleegd. Volgende week weer een jonge tegenstander, dan in Lelystad tegen Unicum 3...