Oude heren blijken slechte verliezers

In een prachtige voetbalambiance werd afscheid genomen van Bjorn Muller en bij de tegenstanders van René Luiken. Gevoetbald werd er ook: 5-5 met mooie doelpunten en mazzeltjes. En De Winnende voor Jong.

Jong was vanaf de eerste minuut heer en meester en liet er geen twijfel over bestaan wie optisch en feitelijk gezien winnaar zou worden deze middag. Om de wedstrijd eerlijker te maken bestond Jong uit veel spelers van zesdeklasser BAS 5. Aangevuld met wat spelers van de oudere garde die alle vijf een bijzondere rol vertolkten.

Henk (1974), van wie de auto was gesaboteerd (naar verluidt door oud-collegamonteur Bob) zodat hij pas vijf minuten na aanvang wedstrijd arriveerde, wilde laten zien dat hij nog de frisheid van een jonkie uitstraalde. En deed dat ook, onder andere met een assist op De Winnende. Ane (1974) liet met een prachtig hard schot in de korte hoek eveneens zien nog niet rijp te zijn voor het veteranenteam. Door een wissel kort voor tijd stelde hij bovendien Sieberen in de gelegenheid De Winnende te maken. Patrick (1974) solliciteerde openlijk naar een plaats bij de tegenstander en hielp bovendien Oud nog aan de gelijkmaker (2-2). Uw verslaggever denkt dan ook dat genoemde speler de volgende keer in het rode shirt zal uitkomen. Edwin (1973 en tevens oudste speler bij Jong) deed dit nog iets opzichtelijker maar was daarmee wel de meest vriendschappelijke speler binnen lijnen. Eerst bracht hij Patrick in de gelegenheid (LOS!) de gelijkmaker binnen te schieten, daarna hielp hij René Luiken aan een 'ik neem afscheid dus ik mag ook scoren' treffer door de zwak ingeschoten strafschop recht in de voeten terug te boksen. René faalde in tweede instantie niet en scoorde de 3-3. Tussendoor zette Edwin trouwens nog wel wat recht. Met een fraaie assist, stelde hij Sieberen in de gelegenheid de mooiste van de middag te maken. André (1974) deed wat een spits moet doen: scoren en een assist geven. Bovendien kreeg hij een terechte strafschop mee. Ook hij een dikke voldoende dus.

Het ging natuurlijk vanmiddag eigenlijk om Bjorn. Die startte als midden-mid en begon fel. Na 20 minuten (1-0 achter) verliet hij veld trouwens alweer (moe) en nadat Ane de terechte 1-1 had binnengeschoten vond hij het tijd worden weer binnen de lijnen terug te keren. Muller durfde nog niet op te staan bij de eerste terechte strafschop die Jong toegekend kreeg (Sieberen werd aangetikt door Jaco), zodat André het vonnis mocht voltrekken. Bij de tweede strafschop kon hij er niet meer omheen. Bleef koel en schoot keurig de 5-4 binnen.

Volop gemopper natuurlijk bij de oude garde, die alweer vonden dat het geen strafschop was, terwijl de aan hen toegekende er (volgens eigen zeggen) 'zuiver' wel één was (geen bal in de buurt en René die spontaan richting doel dook). Haijo wist, ervaren als hij is, drommels goed dat hij André wel degelijk raakte. En ook de morrende Allard moet vanaf zijn positie hebben gezien dat de overtreding er wel degelijk binnen was (20 cm erbinnen is óók erbinnen). 5-4 met nog kort te spelen en de voor iedereen hoorbare aankodiging van Henk (De volgende is De Winnende!) had Oud wakker moeten schudden. Die hadden natuurlijk op routine de bal de bossen in moeten jagen. Of zich moeten bedienen van sluw positiespel. Maar niets was minder waar. Henk speelde diep op Sieberen (scheids, buitenspel! Klonk het uit oude kelen, die natuurlijk ook wel zagen dat er nog drie meter achter nog een speler stond). Die vond het (na zijn misser de eerste helft voor open doel) wel een mooi toetje om De Winnende binnen te schieten. Dan smaakt het bier veel lekkerder dan wanneer je De Winnende niet hebt gemaakt en je 'gewoon' met 5-5 verliest.

Plezier was er nog volop en pas later op de avond, toen Jong ook de drinkwedstrijd bij Jade-City glansrijk won - mét verlenging in Het Koetshuis, waar alleen Allard nog tegenstand kon bieden, werd pas toegegeven dat Jong inderdaad de betere was.

Volgende week weer om het echie: WHC 4 komt naar Biddinghuizen... Dan weer tegen BAS 4 gemixt.