Als rijpe appelen...

BAS 3 won ruim van OWIOS 5, met liefst 8-2. Met 5 doelpunten (en allemaal met het mindere linkerbeen) en een assist was Hans Custers de grote man aan de kant van de roodhemden.

Prima voetbalweer, thuis, en dus genoeg manschappen. Ook Tino sloot weer aan, maar Menno kon - vanwege een flinke jaap in zijn hand - niet voetballen. Vier wissels dus, want ook Jelle was present. En we hadden onze eigen keeper! Jaco mocht eerst wel Sander op het hoofdveld warm schieten, maar om half 3 had hij de oversteek naar veld 3 gemaakt. Lowie, Jorn, Oscar en Jelle waren reserve, Bob en Patrick bezetten de flanken, en Hans vormde samen met Marco het spitsenduo: Andre zit ergens in Spanje.

OWIOS 5 bleek hetzelfde elftal waar vorig jaar twee keer van werd verloren. Veel generatiegenoten dus, thuis stonden we vorig seizoen binnen de kortste keren met 0-5 achter (eindstand 2-7) en ook in Oldebroek was OWIOS de sterkste. Tijd voor revanche dus, maar de beginfase was voor de Oldebroekers. Die proberen verzorgd te voetballen, maar OWIOS had wel vaker de bal, maar heel gevaarlijk werd het allemaal niet voor het doel van Jaco. De eerste grote kans was voor Gerjan, die net niet lekker uitkwam voor het doel (bal half geraakt), maar even later was het wel raak. Lange bal van Jaco (God, wat hebben we hem gemist), Marco kon controleren (OWIOS dacht aan hands, maar de scheids liet doorspelen) en stak de bal naar Hans, die de bal langs de keeper sleepte en vanuit een lastige hoek raak schoot: 1-0. Daarna was BAS gevaarlijker dan OWIOS. Marco en Hans waren steeds gevaarlijk voorin, en ook Bob had een prima middag: hij was veel sneller (!) dan zijn directe tegenstander. Bob bereidde de 2-0 voor door op rechts door te komen. Zijn lage voorzet werd door Hans opgepikt, en na nog een passeeractie knalde hij de bal hard langs de OWIOS-doelman: 2-0. Even later moesten Gerjan en de OWIOS-keeper er allebei af na een botsing op randje 16, en voor rust werd er niet meer gescoord.

Lowie had Gerjan al vervangen, en Oscar, Jorn en Jelle vervingen Tino, Rolf en Patrick. Henk had wel ergens last van, maar wilde nog wel even door. Het spelbeeld veranderde niet echt na rust: OWIOS probeerde het voetballend, en BAS counterde gevaarlijk. Het werd 3-0 na een aanval over links. Jelle zette voor, Hans kopte de bal op de paal, en de rebound was een prooi voor Bob. Dat leek beslist, maar een slippertje van Rolf betekende 3-1. Gelukkig was het al snel weer 4-1. Hans glipte door de mislukte buitenspelval van OWIOS (de grensrechter vlagde dan ook niet), en ging helemaal alleen op de keeper af. Die maakte zich heel breed, Hans keek wat angstig om zich heen waar zijn medespelers zich bevonden (ergens op de middenlijn), maar bleef uiteindelijk rustig: bal naar de linker en binnenglijden dan maar: 4-1. De 5-1 was een knappe kopbal van Marco via binnenkant paal (voorzet Hans vanaf rechts), OWIOS deed wat terug via een vrije trap (5-2), en Bob draaide daarna een vrije trap over de keeper in het doel: 6-2. Daarna mocht Hans nog twee keer scoren, en beide keren stond Marco Lek aan de basis. Bij de 8-2 had Hans ook galant breed kunnen leggen op de gereed staande Lowie en Foort, maar ja, via binnenkant paal was het ook een doelpunt. Eindstand 8-2.

Uiteindelijk geen applauswissel dus voor Hans, maar de oh's en ah's van medespelers en leider waren niet van de lucht, dat zult u begrijpen met vijf goals. Maar sowieso veel tevredenheid: er werd ook beter verdedigd vandaag dan de voorgaande wedstrijden. Volgende week staat een uitwedstrijd tegen Zwolsche Boys op het programma, maar er wordt nog even goed geteld of er genoeg spelers zijn...
hans