BAS2 verslaat Unicum3 met 0-1

In een slechte en grimmige wedstrijd besliste BAS2 door een benutte strafschop van Allard Stuifzand de strijd in Biddinghuizens voordeel. De talrijke toeschouwers zullen het van het spektakel en de spanning gehad moeten hebben, het voetbal was beneden de maat.

Wellicht door het gedrag langs de kant van Unicum zijde kon de scheidsrechter ook niet overtuigen.
Uitblinker bij BAS was Edwin Boelens, die met geweldige reddingen BAS2 in de wedstrijd hield.

Vooraf zat er al de nodige spanning op de wedstrijd, omdat Geert afgelopen seizoen die gasten uit Lelystad in zijn vrije tijd had getraind. Ook moest BAS2 het deze keer doen zonder de toonaangevende Stefan Tolhoek en de steeds beter draaiende Frank van Dekken. Aan aanvallers was er een gebrek, waardoor Menno Slump noodgedwongen moest spitsen, gelijk gipsy Herman, die er wel was, klasse Herman!
BAS opende met veel balbezit, maar er kwamen geen kansen. In de hele wedstrijd was het baltempo te laag en het aanspelen bedroevend. Menno werd nooit bereikt, teveel ging te hoog en te onzuiver. Marco Westerhof was geen schim van de vorige wedstrijden en stond letterlijk vast voorin. Overigens gaat Menno wel met de week beter spelen.
Er waren meer schoten op doel geweest van Unicum dan van BAS, wij verloren teveel duels, maar was Edwin Boelens in een dermate goede vorm, dat zelfs de scherpste schoten door hem werden gepareerd. Bij BAS kwam af en toe Martijn Tolhoek op links wel door maar er was zelden een speler in de 16 om af te ronden. De schoten die er kwamen verontrustten de keeper uit Lelystad niet.
Toch zorgde Marco nog voor de assist op Hans Custers die eindelijk eens door kwam in de 16. Maar een generaal neerleggen kost gewoon een pingel. De scheidsrechter die de in het begin nog sterk floot twijfelde ook geen ogenblik. Allard, die op de training had geoefend met Edwin, trok een rechte streep, 0-1.
Barry van Someren kwam daarna voor Marco om meer beweging in de aanval te krijgen, en ook meer press op hun opbouw. De afspraak om vanuit de verdediging te spelen bleef overeind. Unicum dat goed kan counteren en snelheid had wilden we niet in de kaart spelen. Voorwaarde indat concept was wel dat we de duels dan zouden winnen, doch merendeels werden die verloren, er werd teveel ruimte weggegeven, en zo slecht was Unicum nu ook weer niet. De kiekendieven verzuimden ook direct te spelen, eerder te steken, en zo de snelheid van onze spitsen te benutten. Iven had echter de bal graag wat langer bij zich, wat kappen en wat draaien. Geleidelijk werd het grimmiger, en dat is voor zo’n type A-speler als Barry niet te best. Bij gebrek aan kegelbanen in Lelystad vlogen de BAS-ers over de grond, met name Iven werd heel hard aangepakt, door steeds harder ingrijpen van Unicum, alleen de oudere spelers in het centrum bleven normaal spelen, zij waren dan ook de beteren in de wedstrijd. Een tweede goal kwam er niet, we speelden toch wat te slap. Dat manifesteerde zich met name bij een prachtige aanval over rechts, ingeleid met direct spel in 1 keer raken, maar jammerlijk werd van dichtbij naast geschoten. Een andere flankbal van Martijn Tolhoek werd niet omgezet in een score door wederom een slechte doelbezetting en veel getreuzel.

Na de rust was er een gelijk beeld. De onrust bleef en het spel vloog met lange ballen op en neer. We kwamen helemaal niet in ons normale spel. Er werd een beroep gedaan op onze kopkwaliteiten, maar eigenlijk alleen Gerben van de Bos stak er goed zijn hoofd voor in de tweede helft. De passing bleef net als in de eerste helft onnauwkeurig. In een te laag tempo werden acties uitgevoerd en kwam de wisselpass wederom niet tot stand. Barry kroop in zijn schulp om aanslagen te voorkomen, en Iven werd zowel voor als achter neergesabeld. Unicum kon de achterstand niet goed verkroppen en werden op een respectloze wijze aan de kant aangemoedigd. Daar volgden ook ditto daden uit. Rolf de Jong die tot dan toe goed overeind bleef werd binnen no-time tot drie keer toe neergehaald. Dat leverde heftige reacties op. Uit voorzorg werd Rolf vervangen door André. Tegelijkertijd kon Menno dan weer achterin spelen en kregen we voor meer dreiging. André viel erg goed in. Ietsje later een vergrijp middenop waardoor Patrick Vallant, die overigens maar heel matig speelde, kon gaan. André moest terugvallen waardoor de angel weer uit ons aanvalsspelspel was, en voor Dré zijn inzet is het oppassen in de opbouw. We kregen ook nog gevaarlijke vrije schoppen tegen, maar Edwin stopte de doorgeschoten ballen of ze gingen ver over. Toch kregen we met 10 man nog een aantal goede doorbraken, maar die eindigden voor Iven en Barry liggend in het gras. De scheids liet het doorgaan. Erik van Tussenbroek, die overigens ook slecht speelde, kon zich amper beheersen, net als Tolhoek. Bjorn Muller was klaar om voor een van de twee in te vallen. De scheids trok er gelukkig niet het verwachte kwartier bij, waardoor Bjorn zonder speelminuten bleef. Unicum scoorde niet en pas overleefde het spannende duel met een 0-1 zege. De toeschouwers hadden wel een spannende maar ook een heel slechte wedstrijd gezien.

De trainer was na afloop niet te spreken over het vertoonde spel.
“Ik was doodsbang dat de jongens iets zou overkomen, en het ik vreesde ook voor de zelfbeheersing van een paar van onze boys. Gelukkig en dat is ook winst bleven ze normaal doen. Maar eerlijk gezegd vond ik het bedroevend dat de scheidsrechter onze spelers niet meer beschermde. Naar mijn mening was hij niet bestand tegen de druk die van de zijkant op hem werd uitgeoefend. Hij was sterk begonnen”.
Natuurlijk is de spanning kunstmatig hoog opgevoerd, maar toch kan het allemaal met respect. De manier waarop spelers en grensrechter zijn benaderd is echt ongepast, en ook sommige spelers gingen zich te buiten.
Patrick is natuurlijk ook heel dom bezig, hij zou toch bestand moeten zijn tegen die zuigerijen. Laten we deze pot maar snel vergeten, wie slechte wedstrijden ook wint blijft meedoen. We winnen wel vaak net op het randje, die strijd is wel goed voor de teambuilding, daarentegen kost dat wel energie. Winst was ook dat we in de tweede helft de duels weer wonnen en daardoor niet echt in gevaar kwamen, op een paar dooie momenten na.
Ik ben wel fier op de jongens dat ze deze pot gewonnen hebben, ze hebben het denk ik ook een beetje voor mij gedaan.