Uit de oude doos; Ode aan de mollenvanger

In het kader van het 60 jarig bestaan zijn we de archieven ingedoken en kwamen dit verhaal tegen, een ode aan de mollenvanger Jozef Boumans, welke we graag weer opnieuw plaatsen.

Voor de kwaliteit van de sportvelden op sportcomplex De Schelp is het van groot belang dat de mollen effectief bestreden worden. Jarenlang was Jozef Boumans bij BAS-Voetbal de gedreven en bedreven mollenvanger. Op jaarbasis ving hij 30 tot 40 mollen.

Kijken waar grondbewegingen zijn, de juiste gangen zoeken en vervolgens consequent klemmen zetten. In grote lijnen is dat de strategie van een ervaren mollenvanger. ‘Je mag niet verzwakken’, waarschuwt Johan Tolhoek. ‘In het voorjaar begin je met twee mollen, dat zijn er al snel vijf en als je niets doet dan zit je zo onder en kun je een vlakke grasmat wel vergeten.’

Johan is als mollenvanger de opvolger van Jozef Boumans, die op 22 augustus 2014 overleed. Bij het samenstellen van dit jubileummagazine ontstond het idee om Jozef aan het woord te laten over het vangen van mollen en over zijn binding met BAS-Voetbal. Helaas heeft het interview nooit plaatsgevonden. Toch willen als redactie graag aandacht besteden aan Jozef en aan al zijn bezigheden voor de club. Vandaar deze ode aan de mollenvanger.

Navraag leert dat Jozef vele jaren mollenvanger was op sportcomplex De Schelp. Hoe lang precies is niet duidelijk, waarschijnlijk sinds zijn pensionering. Vaak zag je hem lopen, ook op zaterdag, karakteristiek met een emmer met daarin een klein schopje en een aantal klemmen. Hij kon aanstekelijk en vermakelijk vertellen over zijn jacht op de mollen. ‘Vooral langs de bosranden zitten er veel’, vertelde hij dan. ‘Sommige mollen laten zich makkelijk vangen, maar er zijn ook slimme rakkers die zitten dieper in de grond en lopen niet zomaar in een klem. Daar moet ik dus wat vaker achteraan.’

Voor Jozef was het vak van mollenvanger een serieuze aangelegenheid. Jaarrond liep hij twee of vaak wel drie keer per week langs alle klemmen om te kijken of hij beet had. Als het nodig was dan zette hij extra klemmen uit in nieuw ontdekte mollengangen. In het materiaalhok waar hij zijn gereedschap bewaarde, hield Jozef op een scorelijst bij hoeveel mollen hij ving. In 2012 waren dat er 45 en in 2013 in totaal 32.

Naast mollenvanger was Jozef overigens al vanaf bijna het begin nauw betrokken bij de voetbalvereniging. Eerst en vooral als enthousiast toeschouwer van zijn zoons en dochters die vrijwel allemaal bij BAS gevoetbald hebben. Verder fungeerde Jozef in de jaren ’70 en ’80 onder meer als leider van BAS 2 en BAS 3 en ook was hij enige tijd de vlaggenist bij BAS 1.

Met name zijn periode als leider van BAS 3 is legendarisch binnen de voetbalclub. De spelers van dit team werden liefkozend ‘de Jozef-boys’ genoemd. BAS 3 bestond toen onder meer uit Frans Suidgeest, Ben Stoker, Co Wisse, Reitze Sybesma en Jurrie Smit. Stuk voor stuk voetballers die gemakkelijk hoger op konden, maar om uiteenlopende redenen niet konden of wilden trainen. Samen met Jozef vormden zij een hechte ploeg, die jaarlijks hoog eindigde in de competitie.

Over Jozef als grensrechter van BAS 1 is nog een aardige anekdote te vertellen. Met de vlag in de hand tackelde hij een keer de rechtsbuiten van de tegenstander van BAS. De flankspeler kreeg een diepe bal aangespeeld vlaks langs de zijlijn. Hij lag op volle snelheid om de bal binnen te houden. Dat leek te lukken totdat Jozef zijn voet voor de bal zette en de speler daarover struikelde. ‘De bal was toch uitgegaan’, vond Jozef. Het kleine opstootje dat ontstond, werd gelukkig snel gesust.

Vanwege zijn activiteiten als mollenvanger was Jozef ook een vast lid van de klussenclub. Als hij zijn ronde langs de velden en langs zijn klemmen had gemaakt dan was hij beschikbaar voor andere klussen zoals het schoonmaken van de kleedkamers en de kantine. Een ode aan de mollenvanger is daarmee ook een ode aan iedereen die actief is in de klussenclub. Deze groep vrijwilligers zorgt er wekelijks weer voor dat het sportcomplex De Schelp, de kantine en de kleedkamers er keurig bijliggen en goed onderhouden zijn.

In het in memoriam dat het bestuur van BAS-Voetbal schreef na het overlijden van Jozef staat dat hij een vrijwilliger uit duizenden was die vele uren in de club heeft gestoken. Vanwege zijn inzet voor BAS werd hij in 2003 onderscheiden als lid van verdienste van de vereniging.

Tekst: Haijo Dodde