Revanche in Ermelo.

BAS C1 was maandagavond te gast in Ermelo. Tegenstander was het in de subtop van de derde divisie acterende DVS'33 C1. Beide partijen maakten er voor de neutrale toeschouwer een spannende en sportieve wedstrijd van welke uiteindelijk geen verliezer kende. Na een goed kwartier kwam BAS C1 op voorsprong. Een kleine tien minuten later kwam de eindstand op het bord doordat een verdwaalde voorzet pardoes binnen viel bij de tweede paal.

Na de verliespartij in Zwolle reisden we dit keer af naar de beter gezinde Veluwe. DVS'33 C1 wint zo'n beetje al haar wedstrijden tegen tegenstanders uit de buurt (op Zeewolde na), aangezien wij ook zo'n beetje al de wedstrijden tegen tegenstander hier uit de buurt winnen (incl. Zeewolde 8-3 red.) is het een mooie affiche, ingrediënten voor een nuttige oefenwedstrijd.

BAS C1 ving de wedstrijd gedurfd aan. Met slechts drie verdedigers verscheen men aan de aftrap. Niemand kon zich op deze manier verstoppen, vol aan de bak was de opdracht. Gestreden werd er dan ook in ruime mate. Jeroen liet zich op links een paar keer goed gelden in de duels en centraal deed Art van zich spreken. Jordy manoeuvreerde zich goed tussen de linies als echte smeerolie. Samen met Tom en Rudo waren zij het verdedigende blok van vijf spelers. Aanvallend werd er gestart met Bilal en Sven vanuit het centrum met daarachter Sjef, Rutger en Simone. Simone kwam zo weer lekker aan de bak na haar blessure.

Al vrij snel na de aftrap kwam BAS goed onder druk te staan. DVS'33 zette goed aan naar voren, maar zag dat ze nog niet levensgevaarlijk konden worden. Art en consorten waren flink aan het puinruimen. Dylan keepte erg attent en in de tegenaanval konden we wat speldenprikjes uitdelen. Nadat de DVS'33 storm enigszins geluwd was kwam BAS beter in het spel. Er kwam meer lef in het spel, men moest sneller denken en handelen dan gewend, soepel ging het dan ook nog niet, maar dat is maar goed ook. Wel konden we tot een doelpunt komen. De speldenprikjes werden prikken en het was Rutger die bal erin prikte. Weggestuurd door Bilal ronde Rutger meer dan goed af. Achterin stonden we dan één tegen één, voorin ook. Met dit wellicht als effect. Met enige regelmaat konden Bilal en Rutger niet afgestopt worden. Sven leek wat bleekjes. Niet veel later was er wel een goede loopactie van Sven na een voorzet van Bilal, maar helaas, geen treffer. Aan de andere kant was het dan wel raak. Vanaf rechts werd de bal voorgegeven en de bal viel bij de tweede paal in het net. Geluk noemen we dat. Botte pech voor ons.

Na enkele wijzigingen werd er de tweede helft gestart met Sjoerd op doel. Verdediging Rick, Ony, Art, Jeroen. Middenveld Jordy, Rutger, David en voorin Bilal, Sven, Sjef. Aanvoerder Tom ging eraf net als Simone, Rudo en Dylan. Er werd overgeschakeld op het vertrouwde spel met vier verdedigers en drie en een halve spits.

Of dat het was, de ranja in de rust of Boy langs de lijn, maar BAS C1 knalde de tweede helft in. De eerste tien minuten was BAS de bovenliggende partij. Duels werden gewonnen en van geregisseerde aanvallen was steeds meer sprake. Dit mondde uiteindelijk in een meer dan goede mogelijkheid voor Bilal. Aangespeeld door David, die Tom deed vergeten op linkshalf, ontsnapte Bilal over de rechterkant via een prima passeeractie. Liet iedereen zijn hielen zien maar schoof de bal jammer genoeg langs de verkeerde kant van de paal naast het doel.

Aan de andere kant konden we DVS'33 nog steeds goed tegenhouden. In de organisatie werd het speelveld klein gehouden. Alles kostte wel een boel energie. Naar mate de tijd vorderde ontstonden zo wat gaatjes in de defensie, maar gelukkig deed de tegenstander hier niets mee. Anders stond Sjoerd er ook nog als slot op de deur. Zo kwam de wedstrijd op een dood spoor. BAS had de kracht er niet meer voor, DVS'33 kon het niet verzinnen.

De scheidsrechter vond het na zeventig minuten voetballen wel welletjes en floot voor de laatste maal. Een enerverende wedstrijd was ten einde. Juiste voetbal beleving op een prima niveau. Eigenlijk zouden we vaker tegen dit soort kaliber tegenstanders moeten acteren. Kansloos zouden we zeker niet zijn, maar voor de ontwikkeling van sommigen in de C1 zou dit een juiste stap zijn. Jordy, Tom en Art kwamen deze avond al een niveau hoger te spelen. Anderen zouden ook moeten kunnen aanpikken wanneer we vaker op dit niveau spelen. Het is dan ook jammer dat Flevo Boys C1 zich voor aanstaande zaterdag heeft afgemeld. Maar in de competitie krijgen we nu de vijf topploegen. Laten we daar maar eens tegen zien wat we kunnen in plaats van al deze mooie praatjes..