Desillusie

De wedstrijd op zaterdag tegen Zeewolde stond in het teken van een stukje revanche op onszelf na de smadelijke thuisnederlaag in september. Daarnaast stonden we twee punten achter Zeewolde op de ranglijst en konden we wellicht een plek stijgen. Dit laatste is niet gelukt getuige de 5-4 nederlaag. Echter, het was een fantastische wedstrijd. Helemaal omdat wij vanuit geslagen positie (tussenstanden waren 0-3 en 1-4) terug wisten te knokken naar 4-4! Pijnlijk, maar waar, was de tegentreffer in de slotminuut zodat we alsnog met lege handen stonden. Bij de start van de wedstrijd, die verlaat was vanwege het ontbreken van een scheidsrechter, pakten we gelijk het initiatief. Dit zonder veel kansen te creëren. Onze opbouw ontbeerde naar het einde van de eerste helft de nodige creativiteit, Zeewolde kon dit beter verdedigen en strafte het genadeloos af. In eerste instantie kropen wij door het oog van de naald, dit was echter uitstel van executie getuige de 3-0 achterstand in de rust. In de tweede helft, met de wind in de rug, gingen we op zoek naar doelpunten. We toonden doorzettingsvermogen en kregen ook de beloning hiervoor. We kregen veel kansen en nadat Aimen voor de 4-4 zorgde was er de drang om nog voor de overwinning te gaan. De tegentreffer liet ons gedesillusioneerd achter.