Trains à grande vitesse avec Bram

De start van de wedstrijd was voor onze gasten. Zwart Wit was gretig, wij waren afwachtend, zonder overtuiging en iet wat onder de indruk leek het. Het was dan ook niet verwonderlijk dat we op achterstand kwamen. Ingrijpen op het middenveld lukte niet, een mooie steekpass werd gegeven en de aanvaller was eerder bij de bal dan Kevin; 0-1. We herstelden ons enigszins en we combineerden veelvuldig op ons het middenveld. In de aanval kwamen Bram en Giel geregeld in het spel voor, maar verder dan een handvol corners kwamen we de eerste helft niet. Na de pauze schoten we uit de startblokken en was het binnen de kortste keren Milan die door mocht naar het vijandelijke doel en via de handen van de keeper binnen schoot; 1-1! Gesterkt door deze gelijkmaker gingen we weer ten aanval. Zwart Wit was aangeslagen, maar wist wel raad met een buitenkansje. Wederom een steekpass en een aanvaller die eerder bij de bal was dan onze keeper, dit maal kon Gerben de gang naar het net maken en mochten wij opnieuw beginnen. Met Kevin nu ook binnen de lijnen hadden we twee hogesnelheidstreinen aan de buitenkanten. Zwart Wit moest hier alle zeilen bijzetten, zouden over moeten schakelen naar een directe vorm van mandekking (gelukkig niet gezien). Ja, angst is een slechte raadgever. Milan ging er alsnog op links vandoor, een mooie voorzet volgde en een nog mooiere afronding van Kevin (jammer dat je er niet was Gerrit) zette ons weer gelijk, een wereldgoal. Van randje zestien in een tijd uit de lucht op de pantoffel. Mooier gaan we ze in 2017 niet meer zien. De tegenstander zette nog eens aan en ook wij moesten nu alle zeilen bij zetten. Het optische overwicht was voor Zwart Wit. We ontsnapten met een bal tegen de paal en een bal voorlangs. Keeper Gerben stond weer goed op zijn post samen met zijn verdedigers. Op het middenveld was met name Lars (de laatste weken al goed bezig) erg balvast waardoor we nog steeds aan aanvallen toe bleven komen. Het was dan ook een bal van Lars die via Kevin bij Bram belande. Even het leder voor zijn linkerbeen leggen, aanhalen en juichen maar. Mooie ontlading na het doelpunt en nog wel wat minuten op de klok voor de tegenstander. Met een beetje hangen en wurgen werd het laatste fluitsignaal van de scheidsrechter met gejuich ontvangen.