Mentaliteit

Vandaag een off-day voor Bas E3. Dat kan en mag een keer gebeuren. Maar de manier waarop dit gebeurde, kan echt niet!

We zijn toch 1 team? Hadden we niet met elkaar afgesproken om elkaar altijd te helpen? Helaas was daar vandaag helemaal niets van te merken.

We speelden eigenlijk continu 4 tegen 7. Minimaal 3 van de 7 spelers, in welke samenstelling we ook speelden, gaven steeds niet thuis.

Waren te statisch. Wilden de bal liever niet hebben. Waren met andere dingen bezig. Bleven, zowel bij balbezit als bij balverlies, toekijken.

Tja, dan wordt het moeilijk voetballen...

En wordt het wel heel gemakkelijk voor de tegenstander. Een tegenstander die weliswaar een maatje te groot was, maar ook een tegenstander, waarvan we niet met dubbele cijfers hadden hoeven verliezen.

Een tegenstander die overigens wel heel compact en samen wist te spelen.

Kwestie van mentaliteit. Als je zaterdagochtend op het voetbalveld komt, moet er minimaal de wil om te voetballen aanwezig zijn. Moet er dus gretigheid voor de bal zijn. En daar hoort toekijken niet bij.

Want zo laat je je team namelijk in de steek. Dat is gebleken...

Woensdag a.s. op de training hebben we het daar nog wel over.
En gaan we daar aan werken.

Tot slot: onze keeper kon hier helemaal niets aan doen. Als er iedere keer een overtal aan spelers op hem afkomt, dan rest hem niets anders dan iedere keer de bal uit het net te vissen.

En qua mentaliteit kan iedereen aan onze keeper juist een voorbeeld nemen. Want hij wil wel altijd voetballen.


Edward Groot Lipman