Crisis overwonnen

De leiders hebben dan eindelijk hard ingegrepen na alle zeperds van de afgelopen weken. En met succes: met een nieuw centraal duo werd er in Zwolle gewonnen van CSV '28 4. De eindstand was 0-4.

Door het lange paasweekeinde waren er minder spelers beschikbaar dan normaal: vooral achterin was het krap. Met Jorn Rommens en Peter Ceelaert zou er toch met 14 man worden afgereisd naar Zwolle: voor een wedstrijdje kunstgras tegen CSV '28, en gelukkig bood sponsor Tino zich nog aan als 15e man.

Met Daniel Muller als laatste man (!) en Ferry als voorstopper werd er afgetrapt op het hoofdveld (nog bekend van de bekerfinale van 2008. Het waait er uiteraard nog steeds hard, maar gelukkig was het tijdens de wedstrijd wel droog. Leiders Hans en Allard zaten samen met Patrick in de dug-out, Tino had galant de vlag ter hand genomen: en je hoorde hem af en toe ouderwets strak die vlag (uiteraard allemaal terecht) de lucht in steken. De eerste helft had BAS 4 de wind in de rug, maar was het spel vooral rommelig. Onwennig natuurlijk, en CSV '28 was minstens gelijkwaardig, en had eigenlijk de beste kansen. Na een enorme misser van CSV (ver naast alleen voor Jaco) werd in de dug-out opgemerkt dat we dan nu met 1-0 zouden voorkomen (het voetbalcliche "als je zelf die kansen niet benut, valt hij aan de andere kant"). En jawel, de lange bal van Jaco werd verkeerd geraakt door de Zwoller linksback, waarna Marco Lek een vrij veld had. Hij legde galant breed op Menno: 0-1. Dat was dan ook de ruststand.

Met lekkere paaseitjes in de rust (dat combineerde prima met de thee) werden de wissels voorbereid: Tino voor Carl, Berrie kon niet door (Patrick) en met Hans voorin voor Bob en Allard achterin voor Ferry werd er niet aan de organisatie getornd. Maar het was wind tegen na rust, en CSV zette nog eens aan. Er werden behoorlijk veel corners weggegeven, maar BAS 4 bleef overeind, en gokte vandaag dan maar op de counter. Hans was vandaag (eindelijk) sneller dan de verdedigers ("nee hoor, hij oogt alleen sneller"). De eerste keer dat hij kon doorlopen werd hij nog vastgepakt (vrije trap op 20 meter die werd overgejoekeld), maar de 2e keer was het raak. Steekbal Menno, Hans omspeelde de keeper en schoof binnen: 0-2. Dat leek beslist, hoewel CSV het wel bleef proberen. Een bijna identieke situatie werd nu door Hans niet goed afgerond (te ver naar buiten, en van de lijn gehaald: wel een lekkere schaafwond op het dijbeen), maar een kwartier voor tijd rondde Hans een mooie aanval over rechts af. Marco speelde Menno vrij, en diens voorzet werd bij de eerste paal keurig in de korte hoek geschoten: 0-3. In de slotfase werd het ook nog 0-4. Hans ging het sprintduel aan op links, en tot vreugde van hun rechtshalf ("ik dacht het niet!") kwam hij er in eerste instantie niet langs. Maar Hans tikte de bal alsnog weg ("ik dacht het wel"), en zette Marco vrij voor de keeper. Die was niet zelfzuchtig en zo mocht ook Menno zijn 2e van de middag maken. Eindstand 0-4.

"Ik weet niet wat er in die eitjes zat, maar die mogen ze vaker in de rust serveren". Degelijke 2e helft, maar vooral veel efficienter dan de tegenstander vandaag, want qua kansen was het eigenlijk gewoon in evenwicht. Volgende week volgt weer een uitwedstrijd: uit naar WHC 4. En daarna nog 4 keer thuis en 1 keer uit...