Een gewonnen punt in Nunspeet

Op hangen en wurgen haalde een gehandicapt BAS 4 een duur punt in Nunspeet. In blessuretijd zorgde de zieke Marco Lek alsnog voor de gelijkmaker: 3-3.

Er zijn zaterdagen dat we met een 16 man sterke selectie voor aanvang van een wedstrijd klaar staan waarbij er dan niks gebeurd qua blessuregevallen. Deze zaterdag stonden we maar met 13 man sterk aan de start. Op zich geen probleem; behalve Marco Lek was iedereen fit voor deze wedstrijd. Marco leegde het laatste restje uit zijn maag na de warming up. Het noodscenario was reeds besproken indien het geval zich voordeed dat Marco het toch niet trok.
Echter binnen 10 minuten kon het scenario in de prullenbak. Een te korte terugkopbal van Nunspeet werd door Lowie de Koeijer knap binnengeschoten, maar een verdediger van Nunspeet raakte Lowie bij diens doelpunt vol op de knie waardoor hij niet meer verder kon. Marco had inmiddels een signaal aan de kant gegeven dat verder doorgaan geen zin had. En tot overmaat van ramp werd Gerben van den Bos (toch niet de kleinste uit ons team) met de schoen tegen zijn hoofd geraakt. Net boven zijn wenkbrauw was het scheurtje zichtbaar waardoor ook Gerben naar de kant ging. Gelukkig viel de diepte van de wond mee, maar verder spelen zat er niet meer in. Gedeeltelijk voetbalde het vierde met 10 man in de eerste helft waarbij de voorhoede alleen bestond uit Johan Amsing. Op karaker kwam Marco terug in de wedstrijd om, zo zal later blijken, het punt binnen te slepen. De goede start van de wedstrijd kon geen vervolg krijgen en de druk van Nunspeet nam toe. Vanuit een corner werd de bal niet goed verwerkt en er kon van dichtbij binnen worden getikt, de 1-1 stond op het bord.
De scheids had de handen vol aan het in goede banen leiden van deze wedstrijd. Het voortdurend in discussie gaan met spelers en zich voortdurend in de maling laten nemen door de spelers van Nunspeet (bij vrije trappen werden de nodige meters gesmokkeld) droeg niet bij aan meer rust binnen de lijnen. Uiteindelijk werd Ferry van Dekken in de eerste helft voor 5 minuten aan de kant gezet wegens vasthouden. Later in de wedstrijd kreeg Ferry zelfs een gele kaart voor naar eigen zeggen een overtreding in dienst van het elftal. Het zou een moeilijke middag worden en de schade beperken was het motto.
Nadat Henk Christiaanse had doorgegeven aan de scheids dat we niet gewisseld hadden in de rust werd de tweede helft begonnen. Zelf Ferry ging noodgedwongen door met de wedstrijd. Bas4 kon nauwelijks meer een vuist maken in de tweede helft, het behouden van een punt leek het hoogst haalbare. Halverwege de tweede helft werd na wat gekluts in de eigen 16 de 2-1 gemaakt en even later leek het doek definitief gevallen. Een penal van Nunspeet zorgde voor de 3-1 en alles was over en uit. Gelegenheidskeeper Bob Veugelers keepte een degelijke pot en verving Jaco die van de wedstrijd van vorige week gekneusde ribben had over gehouden. De wedstrijd leek plichtmatig te worden uitgespeeld, maar Johan zorgde toch nog voor een lichtpuntje in de slotfase. Hij bewees maar eens dat een goede voorzet altijd een doelpunt is. Vanaf de achterlijn gaf hij de bal goed strak voor en een verdediger van Nunspeet schoot deze bal pardoes in eigen doel, de 3-2 stond op het bord en er was nog van alles mogelijk. Hoewel het eindsignaal ieder moment werd verwacht schoot Marco in de 94ste minuut vanaf de 16 meter de bal keurig in de hoek van de goal en de 3-3 was een feit. Waar een fitte Marco zou kiezen voor een dribbel was een strak schot nu doeltreffend.
De scheidsrechter wees in de blessuretijd terecht de spits van Nunspeet nog even op het feit dat z’n shirt uit z’n broek was. Natuurlijk moest dat hersteld worden. De scheids blies voor het laatst op de fluit en het gewonnen punt was binnen.

Volgende week een vrije zaterdag en dan uit naar OWIOS.