Zeperd in Zwolle

Een zwaar gehandicapt BAS 4 (met 4 leenspelers) hield driekwart wedstrijd keurig stand tegen een jong Zwolsche Boys 3. Met doelman Kees Lozekoot als uitblinker verloor BAS 4 uiteindelijk toch met 2-0.

Leiders Hans en Allard werden vooraf geconfronteerd met een ware hausse aan afzeggers, zodat beide leiders - ondertussen naar hun zonen/dochters kijkend - zowat de hele zaterdagochtend met de telefoon aan het oor doorbrachten. Op vrijdag resteerden er nog 11 man, waarbij Jaco wel zelf een vervanger regelde om het doel te verdedigen. Nieuwkomer-bij-BAS Kees Lozekoot had nog geen speelminuten gemaakt dit seizoen, en het leek hem (en de technische staf van BAS) nuttig om ritme op te doen op een lager niveau: BAS 4 dus. Veel overleg met de leiders van BAS 2 en BAS 5 bracht verder de oplossing voor het nijpende spelerstekort: een speler van BAS 5 ophalen bij OWIOS, en 2 spelers van BAS 2 nakomend vanuit Berkum: dan zou het net passen allemaal. Maar toen alles net geregeld leek, belde de volgende speler weer af... Uiteindelijk waren er om 3 uur 12 spelers present bij Zwolsche Boys (die - ook telefonisch geregeld - wel later wilden aftrappen). Een wissel dus, en dat werd Sieberen van BAS 5, die al een helft in de benen had. Marco Westerhof en Peter Ceelaert hadden ook al bijna een hele wedstrijd afgewerkt, maar moesten dus toch starten in de basis. En in het doel dus het debuut van keeper Kees Lozekoot, die ongeveer een jaar geen wedstrijden meer had afgewerkt.

Zuinig spelen was het devies, op een groot hoofdveld (het eerste team van Zwolsche Boys speelde op het nabijgelegen kunstgras). En Zwolsche Boys 3 bleek (ook) een jonger team dan BAS 4 ("het zijn allemaal sportleraren", aldus de scheidsrechter). Het zette BAS 4 meteen goed vast en had dus meteen een veldoverwicht. Ondanks de gelegenheidsachterhoede (met Allard als libero en Ferry als voorstopper) werden er echter weinig kansen weggegeven. Wel wat corners, maar Kees is bijna even langs als Jaco, en plukte of bokste al het gevaar uit de doelmond weg. Uit voorzorg werd Daniel halverwege de eerste helft vervangen door Sieberen (zodat Daniel de 2e helft weer kon meedoen), en zo speelde BAS 4 dus afwachtend: er af en toe eens uitkomend voor een countertje. Aan beide zijden werden er dus weinig kansen uitgespeeld, zodat 0-0 een logische ruststand was.

Ferry kon (en wilde) nog even door na rust, zodat Haijo de broodnodige adempauze kon pakken. Aan het spelbeeld veranderde weinig: het maximale wat er in leek te zitten was die 0-0, en wellicht hopen op een goede counter. Maar het gebrek aan wissels leek dan toch de kop te gaan kosten: de gaten die vielen werden al wat groter. Kees hield BAS 4 eerst nog overeind, maar halverwege de 2e helft viel dan toch het verdiende doelpunt voor Zwolsche Boys. De spits bleef ijzig kalm voor de goal en rondde koeltjes af: 1-0. En toch kreeg BAS 4 zijn kans: een bal van achteruit viel goed in de loop van Sieberen, die net voor de rand 16 van achteren onderuit werd gelopen. De inmiddels vlaggende Ferry riep meteen "dat is rood", ontving daarvoor geel van de scheids, die ook nog geel trok voor de dader. "Als hij niet om een kaart had gevraagd, had ik wel rood getrokken", vertelde de scheidsrechter meteen na de wedstrijd... Tja... De vrije trap leverde niks op, en in de slotminuut verdubbelde Zwolsche Boys de score nog tot 2-0. Kort daarvoor ranselde Kees nog uiterst knap een streep uit de kruising, volgens de meeste spelers van BAS 4 wel met zijn verkeerde hand ("dan had je hem klem kunnen hebben"): maar Kees wees hen gedecideerd terecht. Eindstand 2-0.

"Tja, het was hopen tegen beter weten in dat het nog iets langer 0-0 zou blijven en dat we nog een ultieme kans op een goal zouden hebben". Teveel afwezigen (uiteraard allemaal met een fantastische reden), gelukkig kregen we wel hulp van de andere teams, maar met een iets grotere en fittere selectie hadden we wel meer kans gehad. Volgende week dan eindelijk weer eens thuis: dan komt CSV '28 4 op bezoek.