Campione, Campione, ole ole ole

Op een zonovergoten veld 7 in Zeewolde mocht uiteindelijk de hele (nou ja, het fitte gedeelte althans) ploeg aantreden voor de laatste wedstrijd van dit seizoen. En ja, de titel werd op magistrale wijze binnengehaald: 0-6.

Liefst 20 man waren present voor deze laatste competitiewedstrijd, waar - ondanks het goede doelsaldo - toch nog spanning op stond omdat concurrent DVS '33 pas volgende week weer in actie komt. Dat lijkt een beetje op competitievervalsing, maar a la, met een punt in Zeewolde zouden alle geplande festiviteiten gewoon doorgang kunnen vinden. Maar ja, thuis werd er kansloos verloren van Zeewolde, dus enige scherpte werd wel gevraagd. Vooraf werd er overleg gevoerd met Zeewolde over het opstellen van alle 20 spelers, en afgesproken werd dat dat alleen mocht als de stand het toeliet, dus niet bij 1-0 of 1-1.


Blijdschap na de 1-0 van Ane

En dus stond BAS 4a (met vooral jongens die nog nooit kampioen zijn geworden, aldus Peter) om 15.00 uur gereed op een droog veld 7. Veel vrouwen en kinderen mee, een spandoek (Marco bedankt), de vrouw van de voorzitter (en dus ook moeder van de Mullerts), en ook de ouders van Foort kwamen voor het eerst in 30 jaar naar een wedstrijd van BAS kijken (ASV Dronten stelt ook niet zoveel voor dit jaar). En BAS 4 begon geweldig aan de wedstrijd. Na een kwartier stond er al 3-0 op het bord, en het mag gezegd, na prachtige aanvallen. Een zaalvoetbalaanval werd droog afgewerkt door BAS 4-er van het eerste uur Ane Sybesma (0-1), Gert-Jan Fidder werd keurig diep gestuurd door de sterk spelende Berrie Kollen en rondde af met een poeier in de bovenhoek (0-2), en Sieberen Sybesma scoorde van dichtbij de 0-3.


Gert-Jan legt aan voor 2-0...


...en Sieberen maakt er 3-0 van

Zeewolde had nog steeds de gevaarlijke Jamal in de spits, maar die lag aan de ketting bij Henk, en pas na een half uur was de wedstrijd meer in evenwicht, waarbij Zeewolde wat gevaar wist te stichten via 2 corners, maar de 0-3 ruststand was dik verdiend.

De leider van Zeewolde gaf toen zijn toestemming voor het wisselfestival (bedankt, heren van Zeewolde, sportief!), en zo kwam er een contingent nieuwe spelers in het veld (6). Het was daarna even zoeken naar het ritme, maar ook BAS 4b ging door met scoren. Spits Hans Custers schoot een voorzet van Menno Slump uit een moeilijke hoek binnen (0-4), en werd even later door Sieberen Sybesma diep gestuurd, wat Hans koel afrondde met buitenkantje rechts (0-5). Oscar Bregman (met gebroken neus, opgelopen tegen Terschuur) viel ook nog in, en ja, daar kwam nestor Rene van Tilburg ook nog het veld in: zijn competitierentree na 14 maanden knie-revalidatie. En Rene werd nog beloond met een goal ook: hij scoorde beheerst in een leeg doel, toen de keeper de bal op de rand 16 verspeeld had. Eindstand 0-6, en het feest kon beginnen!



Een prachtige beker van Heyboer werd uitgereikt, maar Foort zoop de champagne in zijn eentje op, dat was wel jammer. Medailles van Iris werden opgespeld, foto's werden gemaakt, mevrouw de voorzitter deelde bloemen uit aan aanvoerder Henk, en in de kleedkamer was vuurwerk, bier en prachtige kampioensshirts. Een waas, lezers, een waas, het leek wel een film, zo mooi om te zien, die vreugde. Uiteraard snel naar Biddinghuizen voor de platte kar toer met nog veel meer champagne, de kampioensschaal en de barbecue, en daarover later vast meer na een nauwgezette screening van foto's. Maar BAS 4 is kampioen, wat een prachtig resultaat na 3 jaar tactisch kneedwerk en een uitgekiend selectiebeleid. Of er promotie in zit, hangt nog van BAS 3 en hun plannen af, en anders spelen we ook komend jaar in een reserve 5e klasse...